De Goldman Sachs staatsgreep, die mislukte in Amerika, is bijna geslaagd in Europa – een permanent, onherroepelijk, onbetwistbaar reddingsplan voor de banken onderschreven door de belastingbetalers.

In september 2008, slaagde Henry Paulson, voormalig CEO van Goldman Sachs, er in het Congres $700 miljard af te persen ten behoeve van een reddingsplan voor de banken. Om dit voor elkaar te krijgen, moest hij op zijn knieën smeken en dreigen met de ineenstorting van het hele mondiale financiële systeem en de noodzaak de krijgswet toe te passen. En deze reddingsoperatie was slechts een eenmalige zaak. Paulson’s pleidooi voor een permanent bailout fonds -het Troubled Asset Relief Program of TARP-werd tegengewerkt door het Congres en uiteindelijk afgewezen.

Europese Stability Mechanism

In december 2011, was de president van de Europese Centrale Bank, Mario Draghi, voormalig vice-president van Goldman Sachs Europa, in staat om een reddingsplan van 500 miljard euro voor Europese banken goed te keuren zonder iemands toestemming te vragen. En in januari 2012 werd een permanent reddings- financieringsprogramma met de naam van het Europese Stability Mechanism (ESM) in het holst van de nacht goedgekeurd met nauwelijks een vermelding in de pers. Het ESM kan naar believen schuld op Eurozone-regeringen leggen, waardoor de belastingbetalers vastzitten aan de opdrachten van de ESM eurocraten.

Deze bankierscoup is in Europa zonder slag of stoot succesvol geweest. De ESM wordt aangemoedigd door Eurozone overheden, hun schuldeisers, evenals “de markt”, want het betekent dat beleggers soevereine schuld zullen blijven kopen. Alles wordt opgeofferd aan de eisen van de schuldeisers, want waar zou het geld anders vandaan komen om de verlammende schulden van de eurozone regeringen drijvend te houden?

Er is nog een alternatief voor de slavenschuld aan de banken. Maar eerst een kijkje op de snode onderbuik van het ESM en stille overname Goldman’s van de Europese Centrale Bank. . . .

De duistere kant van het ESM

De ESM is een permanent reddingsfonds bedoeld om de tijdelijke European Financial Stability Facility (EFSF) en het European Financial Stabilisation Mechanism (EFSM) te vervangen, zodra de lidstaten die 90% vertegenwoordigen van de investeringsverplichtingen dit hebben geratificeerd. Iets dat naar verwachting begin juli 2012 zal plaatsvinden.

Een YouTube video van december 2011 met de titel “De schokkende waarheid van de komende EU ineenstorting!”, oorspronkelijk geplaatst in het Duits, geeft zo’n onthullende blik op de ESM, dat het de moeite waard is hier volledig te citeren. Het stelt: De EU is bezig met een nieuwe fundamentele wet, het verdrag voor het zogeheten Europees Stabiliteits Mechanisme, de schuldunie. Het startkapitaal bedraagt 700 miljard euro. Vraag: “Waarom 700 miljard euro? [Vermoedelijk antwoord: Het imiteerde slechts de 700 miljard dollar die het Congress van de VS kocht.]

[artikel 9] . . ESM leden verbinden zich er hierbij toe elke kapitaalaanvraag onherroepelijk en onvoorwaardelijk binnen 7 dagen te betalen… Maar wat betekent “onherroepelijk en onvoorwaardelijk”?

Wat als we een nieuw parlement hebben, één die geen geld wil overmaken naar het Europese Stability Mechanism?…

[artikel 10] De Raad van Bestuur kan besluiten het startkapitaal te wijzigen en artikel 8 dienovereenkomstig aan te passen. Vraag:. . . “700 miljard is slechts het begin? De ESM kan dus meer vragen?…….. zonder limiet?…… op elk moment? En wij moeten dan –zoals in artikel 9 staat- onherroepelijk en onvoorwaardelijk betalen?”

[artikel 27, alinea 2 en 3] De ESM heeft volledige rechtsbevoegdheid als partij in juridische procedures. Maar de ESM, haar eigendom, financiële middelen en activa genieten juridische immuniteit….. Vraag: “Het ESM kan anderen aanklagen, maar zelf niet aangeklaagd worden?”

[artikel 27 alinea 4] Heit eigendom, de financiële middelen en de activa van het ESM zijn van onderzoek, vorderingen, onteigening of enige andere vorm van beslaglegging, door regeringen, bestuursorganen en rechters gevrijwaard. Vraag:… “gevrijwaard voor interventies van rechtbanken, maar ook onze regeringen, onze bestuursorganen en democratische wetten? Allemaal machteloos en rechteloos tegen het ESM? Die ESM is wel erg machtig.

[artikel 30] De bestuursleden, de directeuren, hun plaatsvervangers en andere personeelsleden zijn gevrijwaard voor gerechtelijke procedures met betrekking tot hun handelen en genieten onschendbaarheid aangaande hun officiële papieren en documenten. Vraag:…”Dus wie daar werkt is onschendbaar? Geen verantwoording? Jegens niemand?

Een nieuwe autoriteit aan wie we binnen 7 dagen bedragen zonder limiet moeten betalen als zij dat willen? De autoriteit kan ons aanklagen, wij hen niet… alle medewerkers genieten immuniteit… er gelden geen wetten…. Geen regering kan iets tegen hen doen… Europa’s nationale budgetten in handen van een niet gekozen NGO (non-governmental organisation)? Is dat de toekomst van Europa? Is dat de nieuwe EU?

ECB gevangen in de tentakels van Goldman Sachs

Zonder fanfare werd in november 2011 het hoofd van de Europese Centrale Bank, Jean-Claude Trichet vervangen door voormalig Goldman Sachs executive Mario Draghi. De pers heeft hier nauwelijks aandacht aan besteed. Draghi liet er geen gras over groeien en deed voor de banken wat het ECB weigerde te doen voor haar lidstaten; kwistig geld lenen tegen goedkope tarieven.

De Franse Simon Thorpe blogt:

“Op 21 december 2011 ´leende´ de ECB 481 miljard euro aan Europese banken tegen een zeer royaal tarief van 1% over 3 jaar. Ik zeg ´leende´, maar in werkelijkheid renden ze naar de drukpersen. Het ECB heeft geen geld om uit te lenen. Het is weer “Quantitative Easing”.

Het geld werd vrijwel direct opgeslokt door in totaal 523 banken. Het is complete waanzin. De ECB hoopt dat de banken er iets nuttigs mee te doen – zoals het geld lenen aan de Grieken, die momenteel 18% betalen op de obligatiemarkten om geld te krijgen. Maar er zijn absoluut geen regels. Als de banken besluiten om bonussen te betalen met het geld, dan is dat prima. Of ze verschuiven misschien al het geld naar belastingparadijzen.”

Bij 18% rente verdubbelt de schuld in slechts vier jaar. Het is deze zware rentelast, niet de schuld zelf, die Griekenland en andere schuldenlanden verlamd. Thorpe geeft een voor de hand liggende oplossing: “Waarom niet het geld rechtstreeks lenen aan de Griekse regering? Of aan de Portugese regering, die momenteel geld moet lenen tegen 11,9%? Of de Hongaarse regering, die momenteel 8,53% betaalt. Of de Ierse regering, die momenteel 8,51% betaalt? Of de Italiaanse regering die 7,06% moeten betalen?”

Het standaard bezwaar tegen dat alternatief is dat artikel 123 van het Verdrag van Lissabon voorkomt dat de ECB uit mag lenen aan overheden. Maar Thorpe redeneert: “Ik heb begrepen dat artikel 123 er is om te voorkomen dat gekozen regeringen misbruik maken van centrale banken door opdracht te geven om geld te drukken om buitensporige uitgaven te financieren. Dat, zo wordt ons verteld, is de reden waarom de ECB onafhankelijk moet zijn van regeringen. OK. Maar wat we nu hebben is vele malen erger. De ECB is nu volledig in handen van de bankensector. “We willen een half miljard heel goedkoop geld!” Zeggen ze. OK, geen probleem. Mario regelt dit wel even. Niet nodig om iedereen te raadplegen. Tegen de tijd dat de ECB dit aankondigt is het geld al verdwenen.”

Als de ECB zou functioneren onder leiding van gekozen regeringen, zouden we nog enige invloed hebben wanneer we deze regeringen kiezen. Maar de kliek, die nu de macht in handen heeft zijn niet te controleren.

Goldman Sachs en de financiële technocraten hebben het Europese schip gekaapt. De democratie is het raam uit, alles zogenaamd omdat de centrale bank onafhankelijk moet zijn om misbruik door de overheid te voorkomen. Echter de overheid is het volk, of althans zo zou het moeten zijn. Een democratisch gekozen regering vertegenwoordigt het volk. Europeanen worden misleid om hun dierbare democratie op te geven voor een schurkenstaat van een bende financiële piraten, en de rest van de wereld is niet ver achter.

In plaats van de ratificatie van het draconische ESM verdrag zouden Europeanen beter worden geadviseerd om artikel 123 van het Verdrag van Lissabon te keren. Dan kan de ECB rechtstreeks kredieten geven aan de regeringen van de lidstaten.

Een alternatief zou zijn, dat de regeringen van de eurozone hun economische soevereiniteit herstellen door hun centrale banken in staatseigendom nieuw leven in te blazen en deze te gebruiken om krediet van de natie ten gunste van de natie te verlenen, effectief vrij van rente. Dit is geen nieuw idee, maar is in de geschiedenis met succes toegepast, bijvoorbeeld in Australië door de Commonwealth Bank of Australia en in Canada door de Bank of Canada.

Tegenwoordig is de uitgifte van geld en krediet het privé-recht geworden van vampier-renteniers, die het gebruiken om het bloed uit de economieën te persen. Het recht moet terug naar de souvereine regeringen. Krediet moet een openbare service zijn, die wordt uitgevoerd en beheerd voor het nut van het volk.

Ellen Brown is procureur en Voorzitter van het Public Banking Institute (http://publicbankinginstitute.org). In “Web of debt” (“Schuldenweb”), het laatste van haar elf boeken, toont ze aan hoe een privaat kartel de macht van de geldschepping van het volk heeft afgenomen en hoe het volk deze terug kan krijgen. Haar websites zijn: www.webofdebt.com en http://ellenbrown.com.

Bron: www.courtfool.info