Van 14 tot 19 juli as. denkt de Amerikaanse World Future Society (WFS) de achtste internationale conferentie te organiseren in het Hilton Hotel in Washington DC. Meer dan tweeduizend genodigden uit de gehele wereld zullen aan de conferentie deelnemen en hun visie geven op de sociale, economische, politieke, wetenschappelijke, technologische en klimatologische ontwikkelingen voor de komende decennia.
Vraagstukken als het toekomstig gebruik van kernenergie, de biodiversiteit, de wereldbevolkingsgroei, oorlogs-en vredesproblemen staan op het programma. Ook zal over de toekomst van de wereldgodsdiensten gedebatteerd worden. Of zoals het in de infofolder van de WFS staat ‘Ontwikkelingen in de spiritualiteit en wereldreligies, de elektronische kerk en interculturele communicatie’.
De in 1966 opgerichte World Future Society, met het hoofdkwartier in Maryland, brengt futuristen bijeen met het doel om op een wetenschappelijke manier gezamenlijk toekomstige ontwikkelingen te bespreken en daar ook een visie op te ontwikkelen en indien nodig een antwoord op te geven.
Rekening houdende met wat kan gebeuren, zet de mensen aan tot een rationeler gedrag. Onze toekomst is dus maakbaar. Er moet op een constructieve manier gedacht worden over de toekomst, ook al weten wij niet waar de ontwikkelingen op uit zullen lopen.
De WFS, dat inmiddels dertigduizend leden telt in meer dan tachtig landen, publiceert diverse tijdschriften, waaronder ‘The Futurist’ (Marilyn Ferguson, schrijfster van het New Age boek de Aquarius samenzwering verzorgt regelmatig bijdragen, evenals Fritjof Capra), toekomststudies, aanbevelingen en alternatieve scenario’s. ‘Als mensen een betere toekomst kunnen visualiseren, kunnen zij beginnen deze toekomst te creëren’.
De WFS heeft grote invloed op de politiek, het Witte Huis en de diverse Amerikaanse presidenten.
Op eerdere internationale conferenties waren onder andere aanwezig de gedragspsycholoog B.F. Skinner, ex-president Gerald Ford, de theoloog Harvey Cox (een van de directeuren van de Temple of Understanding, een interreligieuze New Age organisatie), Alvin Toffler, de republikeinse presidents-kandidaat Newt Gingrich, Edward Kennedy, Jay Rockefeller, senator Claiborne Pell (spiritist, persoonlijk vriend geweest van Krishnamurti, ooit lid van de Club van Rome en in 1991 aanwezig op de geheime Bilderberg conferentie), vice-president Albert Gore, Ervin Lászlo (ex-VN ambtenaar, actief in allerlei New Age organisaties en een uitgesproken voorstander van een wereldregering) en de producent van het science fiction programma Star Trek, Gene Roddenberry, waarvan bekend is dat ook hij een spiritist is.
Gerald Ford, Newt Gingrich en Claiborne Pell zijn bovendien lid van de Council on Foreign Relations, een topelite orgaan dat de Amerikaanse regering adviseert in het buitenlands beleid.
Een nadere blik op de WFS leert dat het genootschap niet zo onafhankelijk is als het pretendeert te zijn.
In het bestuur van de WFS zitten onder andere Harlan Cleveland (president van de World Academy of Art and Science), Barbara Marx Hubbard, Maurice F.Strong (secretaris-generaal van de UNCED en lid van de Club van Rome), ex-Wereldbank president, ex-minister van Defensie en tevens lid van de Brandt commissie en Robert S.McNamara. Vervolgens Sol M.Linowitz, ex-US ambassadeur en Panamakanaal onderhandelaar voor Jimmy Carter die tevens een hoge functie heeft bij de Marine Midland Bank.
Cleveland, McNamara en Linowitz zijn eveneens lid van de eerder genoemde Council on Foreign Relations.
Harlan Cleveland was Amerikaans ambassadeur bij de NAVO en in het verleden aanwezig bij vergaderingen van de Trilaterale Commissie, een supranationaal economisch overlegorgaan opgericht door David Rockefeller en Zbigniew Brzezinski halverwege de jaren zeventig.
Cleveland wil dat de ideeën van de New Age met name via het onderwijs gepropageerd worden. Dit bepleit hij in zijn boek ‘A New Civic Literacy’. Verder is hij fel voorstander van de instelling van een wereldvoedselorganisatie en de internationale controle op grondstoffen. Bovendien wil Cleveland de invoering van een wereldvalutasysteem en de oprichting van een wereldpolitiemacht.
Barbara Marx Hubbard is een New Ager pur sang. Zij verklaarde ooit geinspireerd te zijn door een geleide geest. Volgens haar eigen zeggen zou ‘Jezus’ al diverse malen bij haar op bezoek zijn geweest. Hubbard heeft overigens weinig op met zg. ‘christenfundamentalisten’.
Robert McNamara heeft vele jaren in de politieke top van de Verenigde Staten verkeerd. Naast zijn officiële functies was hij lid van de Lucis Trust, een in 1922 door Alice Bailey opgerichte occulte New Age organisatie.
De filosofe Alice Bailey heeft in de jaren dertig en veertig de grondslagen gelegd voor de huidige New Age beweging. McNamara is ook lid van andere New Age organisaties. Hij schreef ooit een voorwoord voor een boek van Cleveland. Beide heren zitten schijnbaar toch op dezelfde lijn.
Minder bekend zijn de bezoeken van McNamara aan Baca Grande in Colorado, een soort mystiek retraitecentrum compleet met zonnetempels en een Zen-Buddistisch meditatiecentrum. Daar ontmoette McNamara ook leden van de Rockefeller familie en de Dalai Lama.
Maurice Strong tenslotte is een absoluut zwaargewicht in de politiek. Zijn bijnaam is ‘the guardian of the planet’. Hij is de VN milieuspecialist bij uitstek en heeft een belangrijk entree bij de meeste wereldleiders.
Op hoog politiek niveau laat hij zijn invloed gelden. Hij is hoofd van de UNCED (UN Commission for Economic Development) dat in juni 1992 de Earth Summit in Rio de Janeiro organiseerde.
In het verleden was hij lid van de Club van Rome, maar mikt tegenwoordig op functies bij politiek belangrijkere milieuorganisaties. Strong is evenals de eerder genoemde Ervin Lászlo lid van de Planetary Citizens, een onbekende New Age club van wereldkosmopolieten.
Een van zijn vrienden is David Rockefeller die samen met Strong aanwezig was op de bijeenkomsten van de Trilaterale Commissie. Rockefeller staat momenteel als erelid te boek.
Is futurisme in Amerika waardenvrij? Het lijkt er niet op.
In de World Future Society zitten leden die overduidelijk aanleunen tegen denkbeelden die met de New Age beweging overeenkomen. De belangrijkste werken die in Amerika verschijnen op het gebied van futurisme worden ook in andere talen vertaald. De ideeën van het Nieuwe Tijdsdenken worden daarmee ook in andere landen verspreid.