De ceremonie van begin oktober 1995 voor het Witte Huis in Washington heeft veel stof tot nadenken gegeven, in verschillende landen, maar vooral in Israël. Velen hebben met wantrouwen naar de bekende figuren op het TV-scherm gekeken.
De Palestijnse Autoriteit kreeg een hoop geld, Hoessein mocht F-16 vliegtuigen kopen, en Clinton hoopte dat het zijn kansen op herkiezing zal verbeteren.
Het gekke is, dat er handtekeningen gezet zijn onder een dokument van 400 pagina’s (Oslo-2) zonder dat het Amerikaanse Congres of de Knesset (parlement) van Israël de inhoud hadden gelezen of goedgekeurd. Maar als er niets of weinig van terecht komt, gaat er weer bloed vloeien…
Arafat heeft over democratische verkiezingen in Gaza en Jericho gepraat voor Amerikaanse toeschouwers, maar hij streeft naar president worden van Palestina zonder tegenstanders. Zijn bewind in Gaza in Jericho in de afgelopen maanden is corrupt en genadeloos geweest. Het lijkt er niet op, dat hij terrorisme werkelijk wil bestrijden.
Arafat verlangt helemaal niet naar vrede. Daarom heeft de meerderheid van de bevolking in Israël geen vertrouwen in hem.
Dr.Dore Gold (universiteit van Tel Aviv) wijst erop, dat ‘Oslo-2’ bepaalt, dat de Palestijnse politie de mensen in plaatsen als Bethlehem en Hebron van hun wapens zal ontdoen ; iedereen moet eerst een vergunning aanvragen.
Daar is in Gaza en Jericho niets van terecht gekomen, hoewel daar weldra 30.000 Palestijnse politie-mannen zullen rondlopen. De levensstandaard is daar met 25% omlaag gegaan : zal het in Samaria (‘West Bank’) beter zijn ? Hoogst onwaarschijnlijk. Vergeet niet, dat de mensen zelf de salarissen van de politie moeten betalen.
Menselijkerwijs gesproken, is Arafat nu de enige die verbetering in de situatie (en de toekomst) kan brengen, maar hij doet het niet. De man heeft niet eens een opvolger aangewezen, voor het geval hem iets overkomt ….
Een gevoelig onderwerp is ook de bescherming van ‘de heilige plaatsen’. Het parlementslid Avraham Ravitz (van de ‘United Torah Judaïsm’ partij) moest wijlen premier Rabin adviseren, maar zijn voorstellen werden afgewezen.
Rachel’s tombe zal vanuit Jeruzalem bereikbaar blijven via een weg, die beschermd zal worden door het leger van Israël, d.w.z. voorlopig, want er is niets vastgelegd of het graf Palestijns grondgebied zal worden of niet. Ook zijn er geen beslissingen genomen t.a.v. levering van electriciteit en water, of het onderhoud.
De grot van Machpela (in Hebron) en Jozef’s tombe (in Nabloes) zijn buiten beschouwing gebleven. Aan plaatsen, die minder belangrijk zijn voor toeristen , heeft blijkbaar niemand gedacht, zegt Avraham Rabitz. Hij noemt de tombe van Jozua (in Kifel-Hares), de tombe van Elizer (in Awarta), de tomben van Eliza en Obadja (in Sebastia).
Over het algemeen zal de Palestijnse Autoriteit aansprakelijk worden gesteld voor het ongeschonden bewaren van alle voor de Joden belangrijke plaatsen (van godsdienstige waarde) in de gebieden, die aan hen zullen worden overgedragen. Er zullen gezamenlijke patrouilles komen van de Palestijnse politie en het leger van Israël. Dit zal ook gelden voor plaatsen, die van belang zijn voor christenen en Samaritanen; zij moeten gerespecteerd worden. Er is echter niets definitief geregeld.
Herb Keinon bevestigt in ‘The Jerusalem Post’ dat de hele boel op losse schroeven staat. De Arabieren willen in hun hart geen plekjes reserveren voor Joden; alleen voor Moslims. Nader bekeken….
