Op 15 september jl. zond de Duitse televisie een protestantse kerkdienst uit waarin een lofprijs op de schepping centraal stond. Om de verkondiging kracht bij te zetten hadden tal van gemeenteleden hun liefste dier meegenomen.
Paarden en pony’s waren aanwezig, evenals een ezel en twee biggetjes. Voorin de kerk was een os geparkeerd, die door een van de voorgangers bij zijn voornaam Paul werd genoemd. Twee kippen in een kleine kipperen voor de preekstoel waren volgens de voorganger uit een ‘kippen-concentratiekamp’ gered, waarmee hij een legbatterij bedoelde.
Een aantal gemeenteleden hadden ook hun hond meegenomen, en in het zijpad waren er ook een paar ganzen aanwezig, die met hun gekwaak voor de interrupties tijdens de preek zorgden.
De beide voorgangers Michael Blanke en Guido Knörzer, stelden dat levende wezens, de dieren “onze broeders en zusters zijn, die evenzo goed als de mensen in aanmerking komen voor de liefde Gods, die geldt voor alle levende wezens.”
“Allen zijn wij kinderen van God, de bevrijding van alle levende wezens is onze taak.” “Jezus droeg ons op het Evangelie aan alle creaturen te verkondigen.”
Zich baserend op een tekst uit Prediker 3, viel hij de diertransporten en de bio-industrie aan, “Wat denkt de mens wel in zijn arrogantie”, “de mens heeft niets meer boven het dier”, en “zelfs in de kerk zijn er mensen die het recht van de schepping hinderen.”
Volgens de beide predikanten is onze maatschappij op onderdrukking en dood gebaseerd. Daar moet heel wat aan veranderd worden.
“Dieren hebben een ziel, theologisch lopen mens en dier samen op.” “Laten we daarom God loven, ieder op zijn eigen manier, Boe-oe, ia-ia en kukeleku.” “We gaan tenslotte dezelfde weg als de dieren, we zitten in dezelfde boot, net als in de ark van Noach”, aldus de voorgangers, die zelfs stelden dat “deze dieren die hier in de kerk zijn, juist aanwezig zijn voor diegenen die vanochtend niet konden komen.”
Er werd ook gezongen, liederen waarin dieren een belangrijke rol spelen, afgewisseld met ‘Ere zij God’ en ‘Erbarme Dich’.
De voorgangers daarna: “Jezus, U bent de hoop van alle onderdrukten, van alle levende wezens die in knechtschap van zonde en leed leven, van alle dieren en van alle mensen en de hele wereld, (…) U wilt alles wat leeft bevrijden.”
Volgens de voorgangers moeten wij “de blijde boodschap uitdragen in de hele wereld, van de wijsheid van alle levende wezens en van de vrede Gods.”
“Elk dier dat niet misbruikt wordt, is een stap op weg naar het Rijk Gods” en “elk dier dat niet uitgebuit wordt, is een stuk verlossing en vrijheid.”
De voorgangers van deze Glauberger gemeente moeten wel vegetariër zijn, want aan een hap varkensvlees zullen zij zich niet wagen. “Ik zal nooit de ogen van de varkens vergeten, van waaruit zoveel vertwijfeling sprak.”
Het in 1988 opgerichte AKUT (Aktion Kirche und Tier) staat achter de kerkdienst. AKUT is al vijftien jaar actief in Glauberg en omgeving, een plaatsje ten noorden van Frankfurt. Deze kerkdienst is echter niet de eerste kerkdienst met dieren. In oktober 1995 vond er eveneens een soortgelijk festijn plaats in Nordenham.
Maar het was wel voor de eerste maal dat een kerkdienst met dieren nu ‘bundesweit’ voor de televisie vertoond werd.
