Een van de meest schokkende ontwikkelingen in de oecumene in Zuid-Afrika is de aanmoediging van Voorouderaanbidding en andere heidense rituelen in de kerken door de Zuid-Afrikaanse Raad van Kerken.
De Raad heeft een aanbeveling gedaan van bepaalde verzoeningsrituelen die de lidkerken kunnen uitvoeren. Dit alles is erop gericht het werk van de Waarheids- en verzoeningscommissie te helpen slagen. Er wordt gebruik gemaakt van water, vuur, gal, bloed, bier en olie. Vuur wordt gezien als genademiddel in een van de reinigingsrites. De aanbidders vergaderen om het vuur, houden de handen naar het vuur uitgestrekt en bidden:
“Vader, heilig dit vuur en geef dat een nieuwe vlam van hoop door de Heere Jezus Christus in ons hart zal branden (…) Brand ook de muren weg die scheiding tussen ons maken (…) Drijf door dit vuur ook het spook van het verleden uit.”
In een ander ritueel wordt het gebruik van een speciaal drankoffer voorgeschreven.
Bier, bloed of water wordt met maïsmeel in een kalebas gemengd. Wapens van voorouders en andere symbolen worden op een deken op de vloer gelegd. Onder gebed wordt de vloeistof als drankoffer op de wapens uitgegoten. Die wapens en andere symbolen stellen de geesten voor van de voorouders en degenen die gevallen zijn in de strijd tegen de apartheid. In het gebed worden die geesten opgeroepen om aanwezig te zijn bij deze plechtigheid van verzoening.
In een ander ritueel wordt een bok de kerk in gedragen. Al de zonden van de gescheidenheid worden op zijn hoofd gelegd; daarna wordt de zondebok de kerk uitgeleid. Er wordt gal gebruikt om de kerkgangers tegen de boze geesten te beschermen.
De opstellers van de publicatie zijn: Dr. W. Kistner, Prof C. du Toit, Dr. W. Botha, Dr. I Darby, Ds. C.T. Vundia, Ds. V. Mackenzie en Fr. B. Tihalale. Het voorwoord is geschreven door de algemeen-secretaris van de Sark, dhr. B.H. Bam.
In dit opzicht loopt de SARK duidelijk in het voetspoor van de Wereldraad van kerken. Men spreekt dan over de “Theologie van Verzoening”. Daarmee wordt bedoeld de verzoening tussen verschillende godsdiensten op grond van de veronderstelling dat zij veel gemeen hebben en dezelfde Schepper erkennen en aanbidden. Deze theologie is een onderdeel van een universele theologie waarin alle geloven opgaan. Vanuit deze valse verzoening streeft men naar een verzoening tussen de strijdende partijen in de samenleving. Zij gaan alle deel uitmaken van een mystieke wereldbroederschap. In dit alles gaat het alleen om bevrijdingstheologie, protesttheologie en contextuele theologie.
Helaas komt er geen protest uit de grote kerken. De ware Christenen zullen moeten ontwaken en het volk op zijn weg naar de ondergang waarschuwen.
Aldus prof.J.S.Malan in Die Basuin.