De Britse professor Kevin Warwick, hoogleraar op de universiteit van Reading, wil zijn gedachtewereld aansluiten op die van zijn vrouw.
De beste manier die Warwick voor ogen heeft is de implantatie van een kleine siliconenchip, die in de arm van beiden wordt ingebracht en vervolgens de elektronische signalen van de ander leest. De ene chip decodeert de signalen voor de andere chip die weer bij iemand anders geïmplanteerd is. Dit gebeurt als een van beide een bepaalde lichaamsbeweging maakt.
Wetenschappers geloven dat de activiteiten in het zenuwstelsel een momentopname is van onze fysieke en mentale staat waarin wij verkeren.
Maar Warwick wil nog verder: de signalen uit het zenuwstelsel van zijn vrouw worden opgeslagen in een computer, vervolgens naar de geïmplanteerde chip van Kevin gestuurd die de signalen in het zenuwstelsel invoert. Zo kan hij te weten komen wat zijn vrouw voelt. Voor de eerste keer zullen twee mensen “met elkaar verbonden” zijn, aldus het artikel in The Times genaamd “De chip die overspel stopt”.
Het is onmogelijk te voorspellen wat er zal gebeuren. De signalen kunnen tijdens transformatie zo misvormd worden, dat er niets meer van overblijft.
Maar Warwick hoopt dat zijn zenuwstelsel tijdelijk beheerst wordt door zijn vrouw, zodat hij de dingen doet die zijn vrouw wil en dat zij samen elkaars gevoelens kunnen ervaren.
Volgens Warwick zullen als gevolg van deze experimenten, mits ze goed verlopen, alle theorieën over hoe de hersenen werken herschreven moeten worden. Dat betekent dat als iedereen met een chip rondloopt en aangesloten is op een ‘neuro-netwerk’, iedereen in staat is elkanders gevoelens te ervaren. Via het internet kan de vraag gesteld worden “wil je met mij trouwen”. Fysieke nabijheid is dan niet meer nodig, omdat de chip haarfijn de mentale en emotionele gesteldheid van de vraagsteller in beeld brengt. Een oprecht antwoord op de vraag kan eveneens geverifieerd worden.
Om alle schade aan het lichaam te verminderen zal de chip in de linkerarm geïmplanteerd worden, aldus Warwick. Er zal waarschijnlijk ook antibiotica geslikt moeten worden om infecties af te weren.
Gevaarlijker is het als iemand gedwongen wordt signalen te moeten ontvangen met negatieve lading of met kwaadaardige bedoelingen. Warwick realiseert zich dat hij niet kan garanderen dat het menselijk brein verschoond zal blijven van deze invloeden.
Hij zal de eerste proeven met zichzelf doen. Hij wil dat zijn vrouw zich met een speld in haar hand prikt, om daarna te voelen wat zijn vrouw voelt.
Als Warwick naar de plaatselijke voetbalclub gaat, zal hij dan in staat zijn om zijn enthousiasme aan zijn vrouw over te brengen? Zijn vrouw houdt vooralsnog de boot af. “Mijn vrouw is bang voor spinnen, zal ik ook bang worden voor spinnen?”, zo vraagt Warwick zich af.
Het Katholiek Nederlands Persbureau (KNP) heeft reeds eerder persberichten gepubliceerd over de activiteiten van Warwick. Deze baanbrekende experimenten kunnen op zich voor een totaal verkeerd doel gebruikt worden. En zoals de historie laat zien, worden bepaalde experimenten voor kwaadaardige doeleinden gebruikt, en in handen van een dictator of antichristelijke machten kunnen grote groepen mensen worden gereduceerd tot hersenloze kuddedieren.
De mogelijkheden voor ‘mind control’ zijn ongekend en schrikbarend, zo zelfs dat alle CIA ‘mind control’ experimenten in de jaren vijftig in de schaduw gesteld worden.
