Volgens het Britse dagblad The Guardian steunde de Amerikaanse regering in de jaren tachtig de anti-linkse terreurcampagnes in Italië. De bomaanslagen, de maatschappelijke ontwrichting en de extreemrechtse politieke subversie stond beter bekend als de strategie van de spanning.
Een rapport van 300 pagina’s dat eind juni in Rome verscheen, is het resultaat van een onderzoek van de linkse Democratische Partij in Italië. Het wordt aangeboden aan de Parlementaire Commissie voor Terrorisme.
De Verenigde Staten worden hierin beschuldigd een belangrijke rol te hebben gespeeld in de anticommunistische terreurcampagne die met bloedige aanslagen en schietpartijen op straat werd uitgevochten. Dit alles met de bedoeling de socialisten en de communisten uit de regering te houden. De Italiaanse premier Aldo Moro, voorstander van het z.g. historisch compromis, een samenwerking met links, werd uit de weg geruimd.
Degenen die deze bloedige aanslagen hebben uitgevoerd zijn nooit gepakt, omdat deze aanslagen, deze militaire acties, gepland, georganiseerd en ondersteund zijn door mensen binnen de top van de Italiaanse staat met behulp van de Amerikaanse inlichtingendiensten. Dat is volgens het rapport recentelijk vast komen te staan.
Het Italiaanse parlementslid Valter Bielli, een van de medeopstellers van het rapport, had toegang tot bepaalde justitiële archieven. “Ik ben er van overtuigd dat de Amerikaanse interventie in Italië nu een historisch bewezen feit is. Ze hebben de communistische partij gedwarsboomd om met democratische middelen aan de macht te komen. De communistische dreiging bestaat nu niet meer en het zou gepast zijn als de Amerikanen ons opheldering geven wat er nu in het verleden is gebeurd”.
Het rapport meldt dat de Amerikaanse geheime dienst van tevoren op de hoogte was van tal van rechtse bomaanslagen waarbij honderden doden zijn gevallen. De bomaanslagen in 1969 in Milaan en de aanslag in 1974 in Brescia worden met name genoemd.
Pino Rauti, een van de oprichters en voormannen van de Ordine Nuovo, kreeg regelmatig geld van de Amerikaanse ambassade. Rauti was samen met Stefano delle Chiaie oprichter van deze fascistische partij. Della Chiaie is samen met Rauti en anderen verantwoordelijk geweest voor deze strategie van de spanning.
Della Chiaie dook later op in Bolivia waar hij zijn diensten aanbood aan generaals die in 1980 een staatsgreep pleegden. Daar was hij ook goede vrienden met de oorlogsmisdadiger Klaus Barbie, ‘de slager van Lyon’.
De Amerikaanse regering heeft nog niet op het rapport gereageerd. De Amerikaanse ambassade in Rome inmiddels wel: “Een vals rapport”.
Langzamerhand komt de waarheid voor het publiek op tafel. Twintig jaar lang gonsde het van de samenzweringstheorieën, de een nog bezweter dan de ander. Maar alleen feiten zijn belangrijk voor historisch onderzoek. En daar lijkt nu een begin mee te zijn gemaakt.
Het staat vast dat de P-2 vrijmetselaarsloge van Licio Gelli een staat binnen een staat vormde en plannen had de macht van binnen uit over te nemen. Zij werd daarin gesteund door de top van de Italiaanse veiligheidsdiensten, het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, de CIA en hoge NAVO officieren.
Dit was het hoogste echelon van de sluipende staatsgreep.
De lagere echelons, de extreem rechtse, fascistische en extreem linkse criminele groeperingen en de maffia mochten het vuile werk opknappen. Zij werden gebruikt. Dat heeft het grote publiek nooit begrepen. Beide extremistische vleugels waren goeddeels geïnfiltreerd door de Amerikaanse een Italiaanse inlichtingendiensten.
Dit alles is reeds beschreven in het meterslange onderzoeksrapport van het Italiaanse parlementslid Tina Anselmi, die uitgebreid onderzoek heeft gedaan naar deze duistere periode in de naoorlogse Italiaanse geschiedenis.
