In het tijdschrift van de Evangelische Werkgroep van de Duitse christendemocraten CDU/CSU wordt de zorg uitgesproken dat het toenemende aantal moskeeën in Duitsland de integratie van moslims in de samenleving bemoeilijkt.
Ook vanuit de moslimgemeenschap worden er minder pogingen ondernomen tot integratie.
Klaus Baschang, schrijver van het artikel, waarschuwt voor “bruggehoofden voor de verdere islamitische expansie in Europa.” “Er moet een onderzoek komen naar praktijken binnen moskeeën. Wordt er alleen maar islam verkondigd of zijn er dingen die tegen de grondwet in gaan? ”
Volgens Baschang zijn moskeeën sociale ontmoetingspunten waar niet alleen gebeden wordt, maar waar ook zaken gedaan worden en politiek wordt bedreven. De fysieke nabijheid van moskeeën en winkels, theehuizen, reisbureaus, kappers of begrafenisondernemingen doet de vraag rijzen of moskeeën wel tot goed nabuurschap met de omringende Duitse bevolking, of eerder tot ghettovorming leidt.
Dat de Turkse regering via de Turks-Islamitische Unie in Duitsland de bouw van talrijke moskeeën ondersteunt, kan volgens Baschang eerder als oproep tot desintegratie uitgelegd worden.
Dit aspect speelt bij de toetredingsonderhandelingen van Turkije tot de Europese Unie merkwaardig genoeg geen rol.
Eveneens heeft Baschang kritiek op de naamgeving van talloze moskeeën. Vele moskeeën zijn genoemd naar Fatih (= Veroveraar) Sultan Mehmet II (1432-1481), die in 1453 Constantinopel innam en daarmee tot symboolfiguur van de islamistische triomf over het christelijke Byzantium werd.
Nadat zijn leger de stadsmuren had ingenomen volgden drie dagen en nachten van plundering en een bloedbad.
De verovering van Constantinopel bracht het Osmaanse Rijk faam en erkenning als een nieuwe wereldmacht. Reeds vele sultans hadden geprobeerd de stad te veroveren, maar dat was telkens mislukt. Nu de stad in Osmaanse handen was maakte Mehmet het de hoofdstad van zijn rijk. Hij zou beginnen de stad te herbouwen tot een Turks-islamitische metropool.
Met de Byzantijnen uit de weg veroverde Mehmet de overgebleven Turkse emiraten in Anatolië en het christelijke rijk van Trebizonde, zodat heel Anatolië in handen van de Turken kwam. Hij sloot nog verdere bondgenootschappen, om zich daarna op Europa te richten.
Op de Balkan breidde hij het Turkse gebied uit tot Belgrado, dat in 1456 werd belegerd. Voor de huidige Bosnische moslims is Mehmet een nationale held.
Omdat Mehmet zichzelf zag als de opvolger van de Romeinse keizers (wat na de verovering van Constantinopel niet zo’n rare gedachte was) noemde hij zich Kayser-i-Rum (Romeins keizer) en viel in 1480 Italië binnen met als doel Rome te veroveren en het voormalige gebied van het Romeinse Rijk weer te verenigen, wat sinds 751 niet meer gebeurd was. Zijn plannen leken te slagen met de snelle val van Otranto, maar een opstand van de Albanezen onder leiding van Scanderbeg zorgde dat hij zijn aandacht moest verleggen. In 1481 werden de Turken door het leger van paus Sixtus IV uit Italië verdreven.
Na de val van Constantinopel voegde Mehmet de oude bestuursinstellingen van de Byzantijnen samen met die van het Osmaanse Rijk. De Grieks-orthodoxe Kerk mocht gewoon blijven functioneren en hij droeg de patriarch op de Bijbel en andere christelijke teksten in het Turks te vertalen.
De patriarch hield de macht over de autonome Grieks-orthodoxe gemeenschap van Constantinopel en functioneerde min of meer als Mehmets gouverneur over de stad. Tegenover de joden en christenen was hij overigens erg coulant, zeker als de situatie vergeleken wordt met de gelijktijdige situatie in Spanje (inquisitie en vervolging van niet-katholieken) of Duitsland (waar joden zwaar gediscrimineerd en af en toe vervolgd werden).
Mehmet stichtte een universiteit in Constantinopel, liet moskeeën (de bekendste is de Fatih-moskee) bouwen en kanalen aanleggen en het Topkapi-paleis bouwen. Hij was de eerste sultan die zich op grotere schaal met het uitvaardigen van wetten bezighield.
Nadat hij in 1481 op jonge leeftijd overleed werd hij begraven in de zelfgebouwde Fatih-moskee. Een wijk van Constantinopel (het tegenwoordige Istanbul) rondom deze moskee is naar hem genoemd en ook een brug over de Bosporus, de Fatih Sultan Mehmetbrug.
bronnen: Idea Spektrum / Wikipedia
