Actiesucces: NOS rectificeert drie onzinnige aantijgingen Israël

door KNP | nov 10, 2021 | Geen categorie

Amsterdam, het KNP

De NOS heeft drie onzinnige aantijgingen naar aanleiding van een klacht van Likoed Nederland gerectificeerd. Het oorspronkelijke artikel van de NOS ‘Israël maakt zich schuldig aan apartheid, zegt Human Rights Watch’ is aangepast en dit is vermeld in de rubriek ‘Herstel’ van de NOS. 

Dat meldt https://radioisrael.nl/actiesucces-nos-rectificeert-drie-onzinnige-aantijgingen/

Vooropgesteld stelden wij: in tegenstelling tot wat wordt beweerd, wordt er nergens in Israël binnen de oude grenzen er wettelijk onderscheid gemaakt tussen de toegankelijkheid, woonrechten of vrijheid van beweging tussen Joden en niet-Joden.
Sterker nog: Er is juist geen land in het Midden-Oosten waar minderheden zoveel rechten hebben – zowel wettelijk als in de praktijk. Dit geldt voor de religieuze en etnische minderheden, maar ook voor vrouwen en voor LHBTIQ+-ers.

Hieronder de drie gerectificeerde beweringen afzonderlijk, met (ingekort) onze reactie aan de NOS:

1. “Zo zijn er wegen die alleen door Joden gebruikt mogen worden.”
Meer dan 20% van de Israëli’s is niet-Joods. Daaruit blijkt dat het geen racistische of apartheids-maatregel is, maar een veiligheidsmaatregel. Dat is een wezenlijk verschil.
Controle vindt plaats op het aanwezig zijn van een Israëlisch nummerbord, niet op ras. We vragen ons wel af hoe uw redacteur zich die selectie op ras voorstelde. Overigens zijn er veel meer wegen op de Westbank die expliciet verboden zijn voor Israëli’s. Om dezelfde reden: veiligheid.

2. “In de praktijk mogen ze [Arabische inwoners van Israël] in een groot deel van Israël niet komen.”
Dit suggereert met deze tekst dat er daadwerkelijk Apartheids-bordjes in Israël zouden staan met ‘Verboden voor Arabieren’. Dit is nonsens.

3. “Ze [Arabische inwoners van Israël] wonen volgens HRW op slechts 3 procent van het Israëlische grondgebied.”
De NOS verwijst naar de passage in het HRW-rapport: “The vast majority of Palestinian citizens, who make up around 19 percent of the Israeli population, live in these municipalities, which have an estimated jurisdiction over less than 3 percent of all land in Israel.”
Dit geeft vooral aan hoe onzinnig de bewijsvoering van HRW is. Moslims vormen ook in Nederland een aanzienlijke minderheid. Maar hebben hier 0% jurisdictie.
Volgens de logica van HRW zou de ‘apartheid’ in Nederland daarmee erger zijn dan in Israël.
Maar journalistiek gaat het om de weergave door de NOS het HRW-rapport. Dat heeft het over “een grote meerderheid”. Zoals u het opgeschreven heeft, zou er in 97% van Israël geen enkele Arabische Israëli wonen.

Voor alle drie de beweringen geldt dat ze niet in het toch al leugenachtige HRW-rapport staan, dat ze feitelijk onjuist zijn en dat ze Israël valselijk beschuldigen van racisme.
Gelukkig en goed dat de NOS deze beweringen dus heeft gerectificeerd.

Apartheidsbeschuldiging is antisemitisch

Op een vierde punt gaf de NOS ons geen gelijk. Dit was het punt dat wij vonden dat de NOS niet over dit leugenachtige, haatzaaiende rapport had moeten berichten of had moeten vermelden dat het rapport antisemitisch is.
Dat is het volgens de internationale definitie, die door de Nederlandse regering en parlement is onderschreven.

Samengevat zijn de belangrijkste argumenten van de NOS en onze visie daarop:

1. NOS: Twee andere organisaties beweren dit ook.
Reactie Likoed Nederland: Dat is wel een heel slecht argument om antisemitisme te verspreiden.

2. NOS: Zelfs de Israëlische regering heeft het HRW-rapport niet antisemitisch genoemd.
Reactie Likoed Nederland: De Israëlische regering heeft een korte verklaring uitgegeven: “De fictieve beweringen die HRW verzonnen heeft, zijn zowel belachelijk als vals.” Meer aandacht vond Israël het rapport niet waard.

3. NOS: Het is geen journalistieke taak. Israëlische media noemen het ook niet antisemitisch.
Letterlijk schrijft de NOS:

“Het is de taak van de journalist om op een neutrale, onbevooroordeelde wijze te berichten over nieuwsfeiten en deze van meerdere kanten te belichten. Het moreel of juridisch kwalificeren van deze feiten is aan andere actoren in de samenleving. …
De door u aangehaalde definitie van antisemitisme is complex en wijdvertakt. Het beoordelen of het rapport van HRW al of niet aan deze definitie voldoet is iets heel anders dan uit het raam kijken en vaststellen of het regent of niet.”

Reactie Likoed Nederland: Wij blijven het oneens met de NOS dat het racisme niet als zodanig zou moeten signaleren. Dit geldt minder voor Israëlische media; Israëli’s zijn niet vatbaar voor antisemitisme en zij kunnen elke dag zien dat er geen ‘Apartheid’ is.
In Nederland geeft de grote toename van het antisemitisme daar zeker aanleiding toe. Joodse kinderen in Nederland hebben een angstig leven.
De Journalistieke Code stelt daarbij: “De journalist zal zich bewust zijn van het gevaar van door media verspreide discriminatie, en zal al het mogelijk doen om discriminatie te voorkomen.”
Het vaststellen van het antisemitische karakter is helemaal niet moeilijk. De Apartheids-beschuldiging staat letterlijk zo genoemd in het EU Handboek om antisemitisme in de praktijk te herkennen.

Wij zullen dit daarom voorleggen aan de Nationale Coördinator Antisemitismebestrijding.
Naar onze mening zou de publieke omroep wel terughoudend moeten zijn met het verspreiden van antisemitische aantijgingen.

Bron: https://radioisrael.nl/actiesucces-nos-rectificeert-drie-onzinnige-aantijgingen/

en likud.nl

NCTV: Cyberaanvallen tasten zenuwstelsel maatschappij aan

door KNP | nov 8, 2021 | Geen categorie

Amsterdam, het KNP

Digitale processen vormen het zenuwstelsel van de maatschappij. Ze zijn onmisbaar voor het ongestoord functioneren van de samenleving. We zijn hiertegen nog onvoldoende weerbaar, blijkt uit het jaarlijkse Cybersecuritybeeld Nederland (CSBN) van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV).

Dat schrijft https://ibestuur.nl/nieuws/nctv-cyberaanvallen-tasten-zenuwstelsel-maatschappij-aan

Het niet naar behoren werken van digitale processen kan een grote impact hebben op de samenleving. Organisaties kunnen hun werk niet doen, persoonsgegevens komen op straat te liggen en voorzieningen kunnen uitvallen. Voorbeelden daarvan zijn de hack bij een kaasverpakkingsbedrijf, een datalek bij een ICT-dienstverlener voor autobedrijven en een ICT-storing bij ziekenhuizen waardoor afspraken afgezegd moesten worden.

De digitale dreiging blijft toenemen

Het afgelopen jaar hebben we grote verschillen gezien in weerbaarheid van bedrijven en organisaties. Experts hebben grote zorgen dat deze kloof in de toekomst groter wordt. Ook zijn nog meer processen gedigitaliseerd door de situatie rondom het coronavirus. Nu een nog groter deel van ons leven zich online afspeelt is het voor kwaadwillenden ook aantrekkelijker geworden om daar aan te vallen. Aanvallen kunnen zo verstorend zijn dat ze langdurig impact hebben op organisaties en ketens. Ook cybercriminelen kunnen zorgen voor ontwrichting van de maatschappij door bijvoorbeeld vitale processen te verstoren.

De weerbaarheid is nog onvoldoende

Door de permanente dreiging van zowel statelijke actoren als cybercriminelen is het nodig om blijvend aandacht te hebben voor onze digitale weerbaarheid. De afgelopen jaren zijn er al stappen gezet om de weerbaarheid te verhogen maar door de groeiende dreiging blijft de weerbaarheid onvoldoende. Daarom moet er nu een inhaalslag worden gemaakt. Basismaatregelen worden niet voldoende genomen, zoals het gebruik van sterke wachtwoorden en het tijdig repareren van kwetsbaarheden.

Cybersecuritybeleid op orde krijgen

Om de digitale weerbaarheid van bedrijven en organisaties te verhogen heeft het NCSC de Handreiking Cybersecuritymaatregelen geschreven. Hierin staan acht maatregelen op een rij die elke organisatie zou moeten treffen om cyberaanvallen tegen te gaan. Voorbeelden van deze maatregelen zijn loggen, wachtwoordbeleid, back-ups maken en het versleutelen van informatie. Ook bij recente digitale incidenten zien we dat bedrijven en organisaties kwetsbaar zijn als deze maatregelen niet genomen zijn.

Het Cybersecuritybeeld Nederland 2021 biedt inzicht in de digitale dreiging en de belangen die daardoor kunnen worden aangetast. Het gaat ook in op de weerbaarheid tegen de digitale dreiging en op de digitale risico’s. Het accent ligt daarbij op de nationale veiligheid. Het CSBN wordt jaarlijks door de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) vastgesteld.

Bron:  https://ibestuur.nl/nieuws/nctv-cyberaanvallen-tasten-zenuwstelsel-maatschappij-aan

Ben jij de censuur en de eenzijdige selectie van nieuws ook zat? Dit zijn de nieuwe mogelijkheden!

door KNP | nov 5, 2021 | Geen categorie

Amsterdam, het KNP

Ben jij de censuur, de eenzijdige selectie van nieuws en de privacyschending ook zat? Hoog tijd voor verandering. Sinds kort zijn er nieuwe mogelijkheden beschikbaar in de vorm van decentrale sociale media. Via deze route wordt het mogelijk om het nieuws rechtstreeks van schrijvers en journalisten naar lezers en volgers te brengen. Zonder tussenkomst van andere partijen.

Dat meldt de site www.ninefornews.nl

Onlangs is het boekje ‘Eerlijk nieuws zonder censuur’ gepubliceerd, waarin twee kritische nieuwsconsumenten beschrijven wat er fout gaat in de huidige media en vooral ook hoe deze nieuwe, decentrale route er dan uitziet.

Het is inmiddels algemeen bekend dat de grote mediabedrijven grotendeels bepalen welk nieuws wij onder ogen krijgen. Het gaat tegenwoordig niet meer om het objectief en onafhankelijk brengen van het eerlijke nieuws. De invloed van investeerders, adverteerders, industrie en overheden zorgt ervoor dat we alleen nog maar een eenzijdige visie opgedrongen krijgen. Alles wat afwijkt van het door deze partijen gewenste wereldbeeld wordt actief onderdrukt en weggefilterd.

In een vrij land als Nederland is het belangrijk dat je zélf kunt bepalen welk nieuws en welke informatie je wilt lezen en delen. Gelukkig zijn er nu goede alternatieven die een vrije nieuwsvoorziening mogelijk maken en je privacy beschermen.

Decentrale sociale media als oplossing

Vorig jaar is een nieuwe internetstandaard geïntroduceerd: ActivityPub. Dit maakt het mogelijk om nieuws via het decentrale netwerk van samenwerkende internetservers geautomatiseerd te verspreiden naar volgers en lezers. Deze nieuwe techniek is een open standaard, waarvan niemand de eigenaar is. Via deze route sluit je alle tussenpersonen uit en kun je het nieuws rechtstreeks naar geïnteresseerde mensen brengen. Censurerende partijen worden zo buitenspel gezet.

Veelbesproken alternatieven als Gab en MeWe zijn geen écht social media alternatief, ze werken op een centraliserende manier waardoor ze eenvoudig aan te vallen zijn. Het decentrale sociale media-netwerk is veel minder gevoelig voor aanval en uitval dan centrale oplossingen. Het is dan ook een prachtige kans om als alternatieve media én als bewuste lezers een nieuwe weg in te slaan! Het biedt uiteindelijk de mogelijkheid om Facebook, Twitter en Google achter ons te laten.

Het ActivityPub-platform Mastodon is een makkelijk startpunt voor decentrale sociale media. Sinds de start in 2016 zijn er nu zo’n 3000 Mastodon-sites gelanceerd, die elk onderling berichten uit kunnen wisselen. Er zijn ondertussen ruim twee miljoen gebruikers van Mastodon en dat aantal groeit snel.

Nieuwsconsumenten kunnen op een van de Mastodon-servers gemakkelijk (en gratis) een account aanmaken en zelf aangeven welke nieuwsbronnen ze willen volgen. Net als met Facebook, maar dan zonder nieuwsfilters, zonder censuur, zonder advertenties en zonder schending van je privacy. Wel zo prettig. Nieuwsbronnen en bloggers kunnen hun nieuwsberichten heel eenvoudig naar dit decentrale netwerk brengen door een plugin te installeren in hun WordPress-omgeving.

Om de nieuwe mogelijkheden voor onafhankelijke nieuwsgeving en nieuwsdeling breed onder de aandacht te brengen schreven Alexander en Silvia Belgraver het boekje: ‘Eerlijk nieuws zonder censuur’. Hierin wordt op een toegankelijke manier beschreven wat er mis gaat met de huidige nieuwsvoorziening. En belangrijker nog: hoe dat beter kan via het decentrale netwerk.

Vanaf nu is het boekje voor € 10,00 te koop via de Fediversum Webwinkel en vanaf 23 mei ook in de reguliere boekenwinkels.

Het is de hoogste tijd dat we als samenleving zelf weer de verantwoordelijkheid nemen voor onze nieuwsvoorzieningen! De infrastructuur van dit nieuwe netwerk ligt er al. Het is nu vooral van belang dat deze route ook echt gebruikt gaat worden en dat het netwerkeffect op gang wordt gebracht.

“Wie zich heeft verdiept in het medialandschap, weet dat het pleidooi van Alexander en Silvia Belgraver voor onafhankelijk nieuws van grote importantie is. Hopelijk groeit door dit boekje het besef bij veel mensen dat wij ook de nieuwsvoorziening zelf in de hand moeten gaan nemen als we informatie willen die niet gekleurd is door belangen.”

Bron:  https://www.ninefornews.nl/censuur-eenzijdige-selectie-nieuws/

Waarom de meeste Russen zich niet willen laten inenten

door KNP | nov 4, 2021 | Geen categorie

Amsterdam, het KNP

Slechts tien procent van de Russische bevolking heeft zich tegen corona laten inenten. De overgrote meerderheid wacht tot ‘de ziekte vanzelf verdwijnt’. Dat is vooral te wijten aan de ambivalente opstelling van het Kremlin. Het virus was weliswaar gevaarlijk, maar het gewone leven moest doorgaan. De autoriteiten zijn besluiteloos, bang om met dwangmaatregelen het conservatieve electoraat tegen zich in het harnas te jagen, schrijft cultuurcriticus Andrej Archangelski op de Nederlandse website  https://www.raamoprusland.nl

Gelijktijdig hebben enkele hoge functionarissen zich uitgesproken over het trage vaccinatietempo in Rusland: als eerste voormalig president Dmitri Medvedev, daarna de burgemeester van Moskou, Sergej Sobjanin. De laatste legde vorige maand een emotionele verklaring af: ‘In Moskou is het percentage ingeënten lager dan in welke Europese stad ook. We betalen gepensioneerden duizend roebel om zich te laten vaccineren. Maar niemand komt opdagen. In een half jaar tijd zijn 1.3 miljoen van de 12 miljoen inwoners ingeënt. Wat is dat nou? We mogen ons zelf wel beklagen’.

Hierna kondigden autoriteiten in Jakoetië als eersten in het land een verplichte vaccinatie tegen covid aan voor bepaalde bevolkingscategorieën (onderwijzers en gezinnen met zwangere vrouwen). In het district Oeljanovsk proberen de plaatselijke autoriteiten mensen te dwingen tot vaccinatie door druk uit te oefenen op hun werkgevers.

Razendsnel echter hebben zowel het districtshoofd van Oeljanovsk als de autoriteiten in Jakoetië hun verklaringen weer aangepastdoor de term ‘verplichte vaccinatie’ te schrappen. De massale reactie op deze uitspraken was blijkbaar dermate negatief (mensen begonnen te protesteren) dat zelfs Medvedev en Sobjanin zich gedwongen zien hun toon te matigen.

Helaas heeft Rusland in zijn geschiedenis een rijke ervaring met onvrijheid.Ook vandaag de dag reageren de meeste mensen kalm op inperkingen van democratische vrijheden, maar als het gaat om verplichte vaccinatie wordt men nerveus. Überhaupt staat men in Rusland ambivalent tegenover epidemieën en vaccinaties. Hoewel Rusland een van de eerste landen was dat een eigen vaccin had ontwikkeld, werd er niet begonnen met een massale vaccinatiecampagne.

We weten dat het voorbeeld van prominente staatslieden heel belangrijk is, maar zelfs de inenting van Vladimir Poetin heeft zich in een sfeer van geheimhouding voltrokken. Het vaccinatietempo is momenteel traag in Rusland: op 31 mei hadden ongeveer 12 miljoen mensen (8 procent van de volwassen bevolking) een tweede prik ontvangen.

Tijdens de hele epidemie heeft het Kremlin zich ambivalent opgesteld: het gaf te kennen dat de epidemie gevaarlijk was, maar legde hier tegelijkertijd geen grote nadruk op. Rusland heeft geen beperkingen ingevoerd, zoals de avondklok in Europa of een volledige quarantaine in de VS. De belangrijkste beperkende maatregelen duurden in 2020 twee maanden, maar werden daarna niet herhaald; soms werden lokaal beperkingen opnieuw ingevoerd.

Niks-aan-de-hand-strategie

Uiteindelijk kwam in 2021 de psychologische nonsens bovendrijven. Het belangrijkste motief voor Europa en de VS om in 2021 te vaccineren was ‘terugkeer naar het normale leven’. Rusland deed al die tijd of er ‘niks aan de hand’ was. Zelfs de Overwinningsparade op het Rode Plein op 9 mei 2020, met de eerste coronagolf op zijn hoogtepunt, ging door. Bovendien hadden de autoriteiten de pandemie al een paar keer overwonnen verklaard.

Als gevolg hiervan ontwikkelde zich in de maatschappij een vreemde toestand van ‘halve normaliteit’: het gevaar bleef, maar je kon ermee leven. Men ontspande. Zo’n opstelling spoort mensen er niet toe aan om moeite te doen. Persbureau Bloombergconstateerde een afnemende vraag naar vaccinaties omdat ‘Russen het virus niet langer vrezen, onder meer door verklaringen van de autoriteiten dat de situatie onder controle is’.

Onafhankelijke media schrijven dat Russen zich niet laten vaccineren omdat er geen open bronnen zijn over de veiligheid van het Russische vaccin. De officiële cijfers over het aantal coronadoden in Rusland zijn veelvuldig bekritiseerd. Specialisten zeggen dat Russen ook weinig vertrouwen hebben in de vaderlandse farmacologie. Laten we aannemen dat dat allemaal zo is. Toch zijn miljoenen Russen al ingeënt. En we kunnen er inmiddels van uitgaan dat het Russische vaccin effectief is. Dat is voor talloze mensen nog altijd geen aansporing om zich te laten vaccineren – net zo min als de schokkende cijfers over het aantal coronadoden wereldwijd. Dat is een raadsel, maar niet louter en alleen een Russisch raadsel. Mensen doen niet graag afstand van hun gewone levensstijl – zelfs niet als er dodelijk gevaar dreigt.

In de ban van mythes

Als iemand besluit zich te laten vaccineren doet hij dat op basis van een simpel principe ‘niet geschoten is altijd mis’. Het actief handelen van de mens en zelfstandigheid vormen de stuwende kracht van de hele moderne economie en het moderne leven. Als we het percentage gevaccineerden in Rusland vergelijken met de omvang van het meest succesvolle en actieve bevolkingsdeel (de middenklasse), dan zien we dat die cijfers overeenkomen: 10 procent. Slechts een tiende deel van de bevolking van de voormalige Sovjet-republieken is toe aan een zelfstandige levensstrategie. De rest geeft de voorkeur aan een passieve opstelling, geen enkele beslissing nemen en wachten tot ‘de ziekte vanzelf verdwijnt’.

Onder de tsaren en in de sovjet-tijd nam de staat de beslissing over vaccinatie (in de USSR werden alle burgers direct bij hun geboorte automatisch ingeënt tegen vijf levensgevaarlijke ziektes). Daarna, in de jaren negentig, werden de inentingen vrijwillig en zagen de meeste mensen ervan af. In de voormalige Sovjet-republieken werd bovendien vanaf de jaren negentig de internationale anti-vaccinatiebeweging populair.

Op het oog is dat vreemd als je bedenkt dat de opvoeding van sovjet-burgers op rationalistische principes berustte. Respect voor wetenschap en vertrouwen in de geneeskunde behoorden tot de grondslagen van het sovjet-project. In de Sovjet-Unie werd iemand die niet in de medische wetenschap geloofde voor abnormaal aangezien. Bovendien was men in de USSR trots op het grote aantal hoogopgeleiden.Waarom verloor men in de jaren negentig massaal het geloof in wetenschap en geneeskunde?

Psychologen menen dat het afwijzen van rationaliteit, de poging houvast te vinden in magie, mystiek en horoscopen, en ook de belangstelling voor complottheorieën in postsovjet-Rusland is ontstaan als reactie op een maatschappelijke trauma: het uiteenvallen van het Sovjet-imperium en het failliet van een ideologie waarbij alle belangrijke besluiten voor een mens door de staat werden genomen.

Archaïsche sentimenten

Tegenwoordig overheerst bij Russenhet archaïsche denken. Voorstellingen over ‘het juiste leven’ komen bij deze mensen overeen met de utopie van Jean Jacques Rousseau: een natuurlijk agrarisch dorpsleven zonder stadse verleidingen wordt als ideaal gezien. Elke kunstmatig ingrijpen in de menselijke natuur (bijvoorbeeld vaccinatie) geldt als ‘zondig’. De meeste Russen beschouwen de pandemie ook als een soort baas, een strenge baas, die echter bedrogen kan worden. Het is steeds weer datzelfde passieve sovjet-gedrag: mensen die geen verantwoordelijkheid op zich willen nemen.

Sterker nog, een deel van de mensen neemt actief stelling tegen de beschaving. Je zou het een leven in afwachting van de apocalyps kunnen noemen. Ook dat is een afweerreactie tegen de postmoderne wereld: als de wereld op het punt van breken staat en de ondergang dreigt, waarom zou je jezelf dan nog inspannen? In een dergelijke opvatting is de pandemie een eerste aankondiging van het einde van de wereld. Gezegd moet worden dat dergelijke motieven ook in andere post-Sovjetlanden populair zijn.

Anti-propaganda werkt als boemerang

Maar in Rusland wordt alles gecompliceerd door het feit dat het Kremlin in zijn beleid jarenlang gebruik heeft gemaakt van deze archaïsche sentimenten. Het heeft de vooroordelen en fobieën van de massa geëxploiteerd om democratische veranderingen tegen te gaan. The New York Times schrijft dat aan de staat gelieerde Russische media campagne voeren tegen Amerikaanse en Europese vaccins. Deze propaganda tegen westerse vaccins draait het Kremlin nu echter een loer: door deze antireclame zijn de Russen helemaal hun vertrouwen in vaccins kwijtgeraakt.

Religieuze leiders in Rusland stellen zich al even ambivalent op. Enerzijds onderkent patriarch Kirill, hoofd van de Russisch-Orthodoxe Kerk, het gevaar van de epidemie, anderzijds doet hij uitspraken in de trant van een gematigde coronadissident. In maart 2021 liet patriarch Kirill zich inenten met een vaderlands vaccin, maar hij bezoekt tot nog toe geen massabijeenkomsten. Bijgevolg hebben gelovigen geen duidelijk standpunt ten aanzien van vaccinatie.

De gegevens van het afgelopen half jaar hebben het Kremlin waarschijnlijk een en ander doen beseffen. Alleen gelijktijdige en massale vaccinatie (tot 70 procent van de gehele bevolking) kan significant verandering brengen in de verspreiding van de epidemie in het land. Zonder zo’n campagne kan de toestand stabiliseren, zoals nu het geval is: het aantal nieuwe besmettingen in Rusland is al enige maanden 8 á 9 duizend per dag. Maar op deze manier kan dit lang duren en onvoorspelbaar hoe lang.

Mogelijk hoopte het Kremlin tot voor kort op ‘natuurlijke groepsimmuniteit’, als het merendeel van de bevolking de ziekte doorstaan zou hebben. Die hoop is echter niet bewaarheid geworden. Bovendien zijn er voorbeelden uit andere landen dat de epidemie overwonnen kan worden met behulp van massavaccinatie (Engeland, de VS, Israël).

Dilemma

Aldus is de kwestie van de massavaccinatie een politieke en geopolitieke factor aan het worden. En omdat het Kremlin aanspraak maakt op een rol als wereldleider neemt het zulke kwesties serieus. Maar wanneer men nu beginnen zou met het massaal (en zelfs verplicht) vaccineren van de bevolking, dan kon dat wel eens kritiek uitlokken bij het meest conservatieve deel van de samenleving, de electorale achterban van het Kremlin. In een jaar met parlementaire verkiezingen is dat een gevaarlijke strategie, zeker gezien de afnemende steun voor regeringspartij Verenigd Rusland. Anderzijds kan onmogelijk langer worden gewacht met vaccineren. De pogingen van diverse regeringsambtenaren die zinspeelden op ‘verplicht vaccineren’ kan men zien als het peilen vande stemming in de samenleving.

En zo staat het Kremlin nu voor een dilemma. Het ziet zich genoodzaakt moderne besluiten te nemen die indruisen tegen de conservatieve moraal waarop het zich al die jaren heeft verlaten. Dat kan onvoorziene gevolgen hebben. Het regime werd dit jaar mogelijk met de grootste uitdaging van de afgelopen twintig jaar geconfronteerd. Wat we nu te horen en te zien krijgen vanuit het Kremlin ademt een sfeer van besluiteloosheid. Niemand is in staat tot een principiële stap. Maar toch zullen er besluiten moeten vallen.

Bron:  https://www.raamoprusland.nl/dossiers/binnenlandse-politiek/1888-waarom-de-meeste-russen-zich-niet-willen-laten-inenten