1. Home
  2. Berichten
  3. Geen categorie
  4. De politisering van de wetenschap schrijdt voort – Vooral jongeren gevoelig voor irreële doemscenario’s

De politisering van de wetenschap schrijdt voort – Vooral jongeren gevoelig voor irreële doemscenario’s

Gepubliceerd op: 12 november 2021
Categorie: Geen categorie 

Amsterdam, het KNP

De hypothese dat het coronavirus in een laboratorium is ontstaan mag eindelijk worden besproken. Ruim een jaar werden alle berichten hierover als complotten afgeserveerd. Bij de klimaatwetenschap is deze censuur nog veel groter: wetenschappers die de ‘klimaatnoodtoestand’ betwisten worden al jaren de mond gesnoerd. Zo wordt de wetenschap gecorrumpeerd door politiek, macht en geld.

Vooral jongeren hebben dit niet in de gaten, stelt de sociaal-psychologe Alma van Hees op de site  https://opiniez.com

Massa’s jonge mensen zijn tegenwoordig vooral heel boos. Boos over alle onrecht in de wereld, het racisme, de ongelijkheid of de dreigende ondergang van onze planeet door de klimaatcrisis. Greta Thunberg is hét voorbeeld van zo’n boze jonge vrouw, die meent dat haar toekomst haar ontnomen is door de voorgaande generaties. Die de aarde laten vernietigen door rampzalige opwarming. Maar bij haar vraag je je toch af of ze ooit wel eens niet boos is geweest.

Ze oogt altijd zo ongelukkig, ondanks de ongetwijfeld goede zorgen van haar ouders.

Die haar tenslotte, om haar een doel in het leven te geven, op het spoor van het klimaatprotest hebben gezet. Voor je kind doe je toch alles…

Miljoenen jongeren volgden en volgen haar met schoolstakingen en klimaatmarsen. Ze hebben ook de wind mee. Al jarenlang worden we allemaal immers bestookt met doemscenario’s over de opwarming van de aarde.

Relativerende geluiden en wetenschappelijk onderzoek dat vraagtekens plaatst, worden genegeerd. Zoals het pas verschenen boek Unsettled, van professor Steven E. Koonin over “wat de klimaatwetenschap ons vertelt, en wat niet, en waarom dat ertoe doet”. “Het belangrijkste boek over de klimaatwetenschap in decennia”, noemt Rupert Darwall het in zijn boekbespreking op de website van Clintel.

Koonin is geen ‘klimaatontkenner’, integendeel. Hij is theoretisch natuurkundige en opgeleid door Nobelprijswinnaar Richard Feynman, een alom gerespecteerde grootheid in zijn vakgebied. Koonin maakte ook deel uit van het brede climate change milieu en werkte als ondersecretaris bij het ministerie van Energie tijdens de regering-Obama.

Maar toen hij na een discussie in een panel over klimaatverandering ontdekte, dat op kritische vragen geen bevredigend antwoord kon worden gegeven door de ‘alarmisten’, was het gedaan. Zoveel onzekerheden en zo weinig harde feiten en toch doemscenario’s presenteren. Dat heeft niets met wetenschap te maken, vond hij.

Zo is Koonin uiterst kritisch over de modellen die in de klimaatwetenschap worden gebruikt. Die modellen, waarmee al jaren onheilspellende toekomstbeelden over de opwarming van de aarde door de mens worden geschetst, kunnen niet op hun voorspellende vermogen worden beoordeeld: wie kent immers de toekomst? Maar als ze goed zijn moeten ze wel tot de juiste uitkomsten over het verleden en het heden leiden.

Helaas is dat niet het geval, stelt Koonin vast. Zelfs over de huidige temperatuur op aarde, zegt hij, lopen de uitkomsten uiteen tot wel drie graden Celsius, drie keer groter dan de werkelijk vastgestelde temperatuurstijging in de twintigste eeuw. Wat heb je er dan aan?

Met het ‘terug voorspellen’ van het verleden is het niet beter gesteld. Alle klimaatmodellen berekenen gemiddeld maar de helft van de opwarming die daadwerkelijk plaatsvond tussen 1910 en 1940, een periode waarin de invloed van de mens op de CO2-uitstoot veel kleiner was dan nu. Koonin: “Dat de modellen het verleden niet kunnen reproduceren is een grote rode vlag. Hoe kun je dan nog vertrouwen op hun projecties voor de toekomst?”

Maar het meest verontrustende deel van “Unsettled” gaat over de wetenschap en de rol van wetenschappers, stelt Rupert Darwall in zijn recensie. Befaamd wetenschapsfilosoof Karl Popper schreef ooit: “Wetenschap is een van de zeldzame activiteiten van de mens – misschien wel de enige – waarin fouten systematisch worden bekritiseerd en later ook vaak worden gecorrigeerd.” Hoeveel is daarvan nog overgebleven, nu wetenschap vooral door de politiek, macht en geld wordt aangestuurd?

Het klimaatalarmisme gaat maar door. Met een opgewonden Frans Timmermans die in een toespraak tot het EU-parlement gewoon onwaarheden verkondigt en angst aanjaagt.

En het journaille zit te slapen, vindt Frenske geweldig of heeft zelf absoluut geen verstand van het onderwerp.

Niet gek dat nu.nl deze maand meldde dat 75% van de ondervraagden zich zorgen maakt over de gevolgen van klimaatverandering. De hersenspoeling is goed gelukt.

In de NRC van 3 juni jl. schreef Philip Huff een ‘vlammend’ artikel over de ‘nuchtere’ columnist die seksisme, racisme en klimaatverandering bagatelliseert. “Veel columnisten meten zich een ‘doe effe normaal’-attitude aan, en lezers herkennen zich daarin. Maar de prijs van zulke nuchterheid is hoog. Te hoog, ziet Philip Huff. Hij vervolgt: “Hoe kun je een beschavingsideaal prijzen als het ons klimaat en onze leefomgeving verziekt, mensen op basis van hun huidskleur achterstelt en uitsluit, en voor velen enkel economische fantoomgroei bewerkstelligt?”

Ik hou het even bij zijn opmerkingen over ‘het klimaat’ en het verzieken van de leefomgeving (en Arthur van Amerongen heeft dit sneeuwvlokje voor het overige al danig van repliek gediend). Vast staat inmiddels dat het ‘groene’ beschavingsideaal ons klimaat en onze leefomgeving op dit moment veel grondiger verziekt, met de extra CO2-uitstoot en luchtvervuiling door biomassacentrales en de industrialisatie van land en zee. Ten koste van mens, dier en natuur. Plus bergen niet te recyclen afval van zonnepanelen en windmolens als die over de datum zijn. Heerlijke toekomst toch, Philip Huff?

Inmiddels is de aanval geopend op de censuur door ‘de wetenschap’ over de oorsprong van het corona-virus, misschien toch uit het Wuhan-lab ontsnapt. Die hypothese werd onmiddellijk afgeserveerd, ook al verschenen er begin 2020 genoeg artikelen die de natuurlijke oorsprong ter discussie stelden. Omdat het wet markt-verhaal niet klopte, de vermeende overbrengers van het virus van dier naar mens in geen velden of wegen te bespeuren waren, en het coronavirus zich ongekend snel, zonder geschiedenis, op de mens wist te richten met kenmerken van genetische manipulatie. Ze werden genegeerd of als ‘complotdenkers’ weggezet. Misschien ook of vooral omdat Trump ze serieus nam? Een verkeerde boodschapper natuurlijk, dus naar de inhoud luister je niet.

In onze media wordt weinig aandacht besteed aan deze ontwikkelingen. Terwijl het eigenlijk gaat om een grote schokgolf die ‘de wetenschap’ op haar grondvesten doet schudden. Wie weet komt dat nog, ook al zijn er veel machtige belanghebbenden die dit verhaal het liefste dood en begraven willen zien. Is er een beter bewijs voor de desastreuze invloed van de politiek, macht en geld op de wetenschap? Ongemakkelijke feiten verbergen en de boodschappers daarvan de mond snoeren.

Als er één tak van wetenschap is waarin al decennia alle dissidente geluiden worden gesmoord, verdacht gemaakt of eenvoudig worden geëlimineerd, is het wel de klimaatwetenschap. Alleen al door dit feit zou je elk geluid vanuit de hoek van de klimaatactivisten moeten wantrouwen. Misschien hebben ze goede argumenten en ‘wetenschap’, maar als ze niet bestand zijn tegen een kritische discussie en die op voorhand uit de weg willen gaan, weet je al hoe laat het is. Het gaat dan niet meer om wetenschap, maar om ideologie, een geloof, de groene kerk.

Straks is het hiermee ook gedaan, als het maar niet wil opschieten met die verschrikkelijke opwarming.

Ook de CO2-concentratie in de atmosfeer weigert hardnekkig af te nemen, alle ‘klimaatmaatregelen’ ten spijt. Zou dat mogelijk te maken kunnen hebben met het feit dat de mens maar voor zo’n zes procent van de CO2-uitstoot verantwoordelijk is, en de rest het resultaat is van grotendeels nog onbegrepen natuurlijke processen?

Deze feiten geven toch wel te denken, zou je zeggen. Maar dat kan nog wel even duren, want in de ‘klimaatnoodtoestand’ is zoveel geloof en zingeving, en nog veel meer geld geïnvesteerd.

En dan? Wordt de uitspraakMan-made global warming: the biggest scientific fraud in history” dan toch waarheid?

De boze jonge mensen van nu zullen in dat geval ongetwijfeld nog veel razender worden. Ze hebben zo geleden onder dit negatieve toekomstperspectief! Betalen zich inmiddels blauw aan ‘groene’ energie, en nu blijkt dit alles nergens goed voor en zijn het zinloze opofferingen. Krijgen de eerdere generaties ook daarvan weer de schuld? Of gaan zij zich eens afvragen wat absolute intellectual honesty betekent, absolute intellectuele eerlijkheid, het credo van geniale Richard Feynman?

Bron:  https://opiniez.com/2021/06/15/de-politisering-van-de-wetenschap-schrijdt-voort/almavh/

het knp

Over KNP

Nieuwe artikelen via E-mail?

Ontvang de nieuwe artikelen direct in uw e-mail.