De wereld van vandaag heeft geen kleinere nood als de wereld in de dagen van Maarten Luther. De kerk moet haar eerste liefde herontdekken om zich te vernederen voor de Heilige en Almachtige God en weer terug keren naar de Bijbel. Zij moet Gods Wet onvoorwaardelijk bevestigen en naleven en haar voor de enige Waarheid houden, dwars tegen het morele relativisme in. Onze godsdienst en cultuur zijn in gevaar en iedere gelovige moet daar in ‘een zoutend zout en een lichtend licht’ zijn.
Hij moet niet bang zijn om de vernietigers van onze christelijke cultuur te confronteren, maar moet gereed staan om onbevreesd deze levensbelangrijke kwesties ter sprake te brengen. Iedere christen moet de christelijke waarde in deze seculiere arena verdedigen. Hoe durven christenen zich als zodanig te identificeren, terwijl ondertussen de zedeloosheid, AIDS, tienerzwangerschappen en scheidingen steeds meer toenemen? Wanneer de holocaust in de vorm van abortussen onverminderd doorgaat! Wanneer de media gewelddadige en seksuele beelden in ieder huis gieten! Wanneer onze vrijheden worden weggespoeld! God heeft ons geroepen om ‘te strijden voor de Naam van onze Heere Jezus Christus!’ Hij wil dat wij geheel anders zijn – geroepen en afgezonderd tot eer van Zijn Naam en tot uitbreiding en roem van Zijn Koninkrijk! Wat is nu een christen die niet de goede strijd des geloofs strijdt? (zijn mond niet durft te openen).
Strijd den goeden strijd des geloofs, grijp naar het eeuwige leven, tot hetwelk gij ook geroepen zijt, en de goede belijdenis beleden hebt voor vele getuigen. (1 Timotheüs 6: 12)
De Kerk moet standvastig in de wereld van God staan! Maarten Luther, die de Bijbel in het Duits vertaalde, beschouwde het Woord als de kwestie van leven en dood. Hij zei: “Wanneer Uw Woord, Heere God, mij niet troostte, dan zou ik omkomen. Geen ander boek, doctrine of wat dan ook kunnen in nood en ellende, in dood en sterven, zelfs onder duivel en hel mij niet troosten. Enkel en alleen deze Bijbel doet dit en wat God daarin openbaart gebeurt. Zij laat God spreken tot ons, zoals een man tot zijn vriend spreekt”. Gods Woord inspireerde hem tot actie, die hij, zonder daarvoor terug te deinzen, ondernam, hoe moeilijk de taak ook was. Hij zei: “ Indien ik met de luidste stem en de helderste uitleg ieder gedeelte van Gods Waarheid predik, behalve precies dat punt waar de wereld en duivel op dat moment een aanval op richtten, dan belijd ik Christus niet, hoewel ik Hem misschien verder wel zal verkondigen. Daar waar de strijd woedt, daar moet de soldaat trouw bewijzen aan Zijn Koning en vast en zeker strijden op het slagveld. Het is een schande dat het merendeel daarvoor wijkt en wegvlucht van dit punt.”
