De dood van Mitterrand heeft in korte tijd vele pennen in beweging gebracht. Er is een groot staatsman heengegaan.
Helaas werd nergens in de pers vermeld dat François Mitterrand lid was van een Parijse vrijmetselaarsloge en dat vele andere leden van deze loge belangrijke posities in het Franse staatsapparaat innemen.
In Frankrijk zijn er ongeveer honderdduizend vrijmetselaren actief. Officieel doen zij niet aan politiek volgens de Grootmeester van het Franse Groot-Oosten, dat traditioneel links is georiënteerd. Maar de belangrijkste toppolitici in Frankrijk zijn of waren lid van de broederschap.
Enkele voorbeelden: Roland Dumas, Roger Bambuck, Jack Lang, Charles Hernu (reeds lid sinds 1950) en vele anderen. Een kwart van alle ministers is lid van de loge.
Het Franse blad ‘Le Nouvel Observateur’ besteedde in april 1994 ruimschoots aandacht aan de invloed van de vrijmetselarij op de binnen-en buitenlandse politiek van Frankrijk.
Roger Faligot, auteur van het boek ‘Les Resistants’, beschrijft het machtsnetwerk dat Mitterrand rondom zich heen heeft gebouwd vanaf de tijd dat hij meespeelt in de Franse politiek. Faligot schrijft dat Mitterrand lid is van een Parijse loge, maar dat hij geen actief lid is.
Mitterrand heeft gedurende deze periode wel zijn logebroeders in de politiek gebruikt als alternatieve informatiebron. Zij vormen een ongrijpbaar en diffuus netwerk van machts-en invloedsrelaties.
Vanaf 1944 toen Mitterrand actief was in het verzet komt hij voor de eerste keer in aanraking met vrijmetselaars. Als hij in 1958 zijn intree in de politiek maakt neemt hij een stel vrijmetselaars als politieke vrienden met zich mee. Vanaf 1981 heeft de loge een vaste plaats in de top van de Franse politiek verworven. In 1987 vond er op het Elysée een bijeenkomst plaats tussen Mitterrand en de top van het Franse Groot-Oosten. Daar waren ook buitenlandse vrijmetselaren als gast bij aanwezig.
‘Le Nouvel Observateur’ meldt ook dat Franse vrijmetselaren in de politieke top uitstekende relaties onderhielden met Afrikaanse dictators in Senegal, Ivoorkust, Togo, Kameroen, Gabon en het Zaïre van Mobutu.
Het viel op dat op bepaalde tijden Afrikaanse staatshoofden van de ene naar de andere loge veranderden. Achteraf bleek dat deze overstap bedoeld was om zich te conformeren aan de logewind die op dat moment in het Elysée waaide. Onder Mitterrand zijn de relaties met Afrika nauwer aangetrokken.
De voormalige Grootmeester van het Groot-Oosten van Frankrijk, Fred Zeller, schreef in 1976 in zijn boek ‘Trois Points, C’est Tout’, dat tussen 1870 en het verschijnen van zijn boek de vrijmetselaars de diverse Franse regeringen hebben gedomineerd. Volgens Zeller heeft de vrijmetselarij een ware oorlog gevoerd tegen de invloed van de kerk en de anti-republikeinen op de politiek. Zeller was overigens ooit de persoonlijke secretaris van Leon Trotski, die in 1940 in Mexico werd vermoord.
In een artikel in de ‘Baltimore Sun’ van 15 december 1976 dat een recensie bevatte van het boek van Zeller, werd vermeld dat Zeller en zijn maçonnieke vrienden er alles aan gedaan hebben om ‘Mitterrand en zijn linkse alliantie aan de macht te helpen’. Die keer lukte dat niet, Charles de Gaulle werd president. De tweede poging van de vrijmetselarij lukte wel en daarmee was hun macht gevestigd.
