De media van de wereld hebben zich uitgeput, geen moeite, papier of zendtijd gespaard, omdat de staat Israël het waagde 16 dagen terug te slaan in Libanon.
Al de jaren, dat Israël werd bestookt door de in Rusland gefabriceerde Katucha raketten, heeft de rest van de wereld er weinig aandacht aan besteed. De Hezbollah mocht zijn gang gaan.
Maar het geduld van de Joden raakte op.
De terroristen gebruikten steeds grotere en zwaardere raketten. Moshe Zad schrijft in ‘The Jerusalem Post’, dat het een grote kwelling is, elke dag een poos in een schuilkelder te moeten zitten omdat de dorpen in’t noorden het zwaar te verduren hadden. Hij gelooft niet in de blijvende waarde van een afspraak met de regering van Syrië, zo min als met de Palestijnse Authoriteit. De pro-Iraanse Hezbollah zal steeds doen wat de regering in Teheran wenst, die hen van wapens voorziet.
Misschien houdt iedereen zich even in tot na de verkiezingen in Israël op 29 mei. Niemand in Jeruzalem gelooft, dat de Arabieren de strijd zullen opgeven vanuit Libanon.
Om de Hezbollah af te straffen heeft het Israëlische leger (de IDF) de zwaarste houwitzer granaten gebruikt die het heeft (15,5cm), nadat de bevolking was geëvacueerd (sommige mensen weigerden). De tactiek van de Hezbollah was telkens een Katucha raket afschieten en zich dan verschuilen in een partikulier huis.
Israël schoot veel minder granaten af dan bij een vorige gelegenheid (1993) om mensenlevens te sparen, zei de commandant brigade-generaal Dan Harel. Dat er een granaat in het V.N.kamp viel, was een diep betreurd ongeluk. De Hezbollah schiet echter midden uit de dorpen Barahit en Shakra.
De dicht begroeide heuvels achter hen vormen ideale schuilplaatsen voor Katucha’s. Zelfs met de nieuwe apparaten waarover Israël beschikt, kunnen de militairen moeilijk door de begroeiing heen kijken. Elke granaat weegt veertig kilo; daar is een grote voorraad van aangelegd.
De harde realiteit is, dat de hele operatie slechts een adempauze kan opleveren. Aldus de journalist Herb Keinon, die het allemaal van dichtbij heeft meegemaakt sinds 1982. Telkens weer heeft hij de waarschuwing uit de luidsprekers in Kiryat Shmona gehoord: “Konenut Sfiga” (letterlijk: bereidt u voor op de volgende klap) om naar de schuilkelders te gaan.
Er is geen blijvende oplossing voor het probleem, zolang de Islam regeert in Iran en Syrië (Daardoor ook in Libanon). Hezbollah heeft zich genesteld in de woongebieden van de burgerij, heeft vaak de bovenste verdieping van een flatgebouw opgeëist, en als de Joden daar dan op schieten krijgt de wereld te horen, dat er weer inwoners van steden of dorpen zijn getroffen, zonder erbij te vertellen hoe de zaak in elkaar zit. Een onhoudbare situatie.
De regering van Libanon heeft niets gedaan om de Hezbollah te verhinderen steunpunten in Beiroet te maken. Mogelijk bedreigd door de Sjiïtische Moslims van Iran, die ronduit zeggen, dat ze tegen elke vorm van toenadering tot Israël zijn. Hezbollah is Rafsanjani’s (Teheran) speerpunt op de borst van Israël en hij is er trots op, zegt Steve Rodan, maar is anti-PLO.
Iets anders is, dat Iran voor de toekomst bang is voor de toename van de invloed van Turkije, dat herhaaldelijk de politiek van Teheran heeft bekritiseerd. Rafsanjani is in 1997 aan de beurt om af te treden, kan blijkens de grondwet niet opnieuw herkozen worden en zal waarschijnlijk door een fanatieker moslim worden opgevolgd. Dat kan tot een toename van de onrust in het Midden-Oosten leiden. In Aleppo en Hama worden fabrieken gebouwd voor de fabricage van Noordkoreaanse Scud-C geleide projectielen….
