Christenen vluchten voor Pale­stijnen.

In die delen van de staat Israël, die werden overgedragen aan de Palestijnse Authoriteit gaat het niet goed met de chri­stenen.
Dit blijkt uit een rapport van de regering, waaruit gedeelten zijn gepubliceerd in ‘The Jerusalem Post’ (international edition) door Steve Rodan.

Christelijke kerkhoven zijn zwaar beschadigd, kerken zijn leeggeroofd, jonge moslims treiteren christelijke jongeren zoveel ze maar kunnen.
Verschillende kerkgebouwen zijn door de Palestijnse Authori­teit brutaalweg in beslag genomen en de leiding wordt gedwon­gen, in elke preek of toespraak een spreekbuis voor Yasser Arafat te zijn en zich vijandig op te stellen tegenover de Israëlische regering.

De christenen vluchten. Zij die het wagen te blijven, staan bloot aan allerlei vormen van sabotage. Van kloosters zijn de telefoonkabels doorgesneden, kerkhoven geheel verwoest en alles wat van enige waarde was is gestolen.
Niemand heeft hier officieel aangifte van durven te doen, uit angst voor wraak door de Palestijnen. Incidenten, die wel bekend worden, zijn zelfs door overheidsdienaren haastig onder de tafel geveegd, vergoeilijkend toegegeven of genoteerd zonder naar de schuldigen te zoeken.

Bij een botsing tussen christenen en leden van de Pale­stijnse politie in Beit Sahur werden zes jonge mensen gewond achter gelaten, maar de daders werden niet gestraft. De Pale­stijnse Authoriteit waarschuwde zelfs, dat wie iets durfde te publi­ceren over deze zaak, zou worden vervolgd.
Aldus het rapport.
Christelijke predikanten zijn ook herhaaldelijk lastig geval­len door leden van de Palestijnse politie. Erger is het voor Arabieren, die christen zijn geworden. Daar zit de speciale ‘Preventive Security Service’ achteraan. In de noordelijke West Bank (Samaria) arresteerden ze een man die nu al weken lang wordt gemarteld in een gevangenis van de Palestijnse Authori­teit. Een andere christen, in de omgeving van Nabloes, is door agenten van dezelfde dienst opgepakt en naar een moslim geestelijke gebracht, die hem bezwoer het christendom de rug toe te keren.
Toen hij weigerde, werd hij naar een Pale­stijnse rech­ter gebracht, die hem tot gevangenis­straf veroor­deelde op grond van de beschuldiging, dat hij een religieuze leider had bele­digd. Hij zit nu opgesloten in een cel met dertig andere Arabieren, waarvan de meesten levens­lange gevan­genisstraf kregen wegens moord.

Een christen in Ramallah, die het Evangelie predikte, werd door de politie gewaar­schuwd daar onmiddelijk mee op te hou­den, anders zou hij worden gearresteerd op be­schuldiging van ‘spion’te zijn.
Een dominee in dezelfde stad kreeg leden van de geheime dienst van de Palestijnse Authoriteit op bezoek, die hem vertelden dat ze hem overal volgden om zijn evangeli­serend werk te registreren.
Als hij er niet mee ophield, zou hij naar het politiebureau worden gebracht, met alle gevolgen van dien.
Een hele lijst van incidenten werd enerzijds door predikanten bevestigd en anderzijds door woordvoerders van de Palestijnse Authoriteit afgedaan als ‘onzin’ of ‘overdre­ven’.

Overigens zijn er uitzonderingen, zoals in Jericho, waar ‘Hamas’ agenten evangelis­ten uit Westelijke landen ongemoeid laten. Er zijn enige christenen met moslims getrouwd.
In de stad Bethlehem woonden echter in 1948 merendeels chris­tenen, nu nog maar 20%. In het hele gebied van de West Bank (Samaria) zijn de christenen bezig te verdwijnen.