Binyamin Netanyahoe heeft geen gemakkelijk baantje, als eerste minister van de staat Israël.
Hij riep de inwoners van zijn land op tot eensgezindheid, afschaffing van onderling politiek en religieus gekibbel, maar het antwoord kwam uit duizenden kelen van over de grenzen;
In de ogen van alle moslims is hij hun vijand. Hij laat zich niet door hen plukken en zijn land uit elkaar trekken, zoals dat onder een socialistische regering mogelijk was. Dat zit de Arabieren niet lekker.
Binyamin Netanyahoe is diplomatiek, maar laat zich niet in een hoek drukken.
De enige die hem feliciteerde met zijn benoeming was konig Hoessein van Jordanië, met wie hij zes keer een ontmoeting had in de afgelopen jaren. Hoessein weet, dat Netanyahoe de hoogten van Golan niet weg zal geven en is daar blij om, want hij wil liever niet dat de positie van Assad in Damascus wordt versterkt.
Netanyahoe op zijn beurt wil Jordanië economisch versterken. Aldus David Makovsky in ‘The Jerusalem Post’ (international edition).
De Palestijnse autoriteit (Jasser Arafat) is echter een kolossaal struikelblok, in alle opzichten. Als hij een flinke ruzie met hen krijgt, zullen de Arabieren zich achter hen scharen (een deel van hen woont in Jordani)…
Het is nodig ‘Oriënt House’ te sluiten of, in ieder geval, minder belangrijk te maken in Jeruzalem. Daar moeten niet langer buitenlandse diplomaten en ministers worden ontvangen, alsof daar de regering zetelt, en vergaderingen met terroristen worden belegd om aanslagen in de stad te plegen. De Joodse pioniers, die in Hebron wonen, moeten afdoende worden beschermd door het leger van Israël.
Als de Arabische terreur niet radicaal ophoudt, zal de Gaza-strook weer door Israël bezet moeten worden. De Hamas-beweging heeft genoeg dood en verderf gezaaid, heeft Netanyahoe opgemerkt. Hij gelooft niet in samen met de Arabieren regeren in bepaalde landstreken; daarvoor zijn de verschillen in opvattingen te groot; misschien kan dat later ergens. En er moet in geen geval een Palestijnse staat komen; dat zou zelfmoord zijn voor het bestaande Israël. Wel kunnen hun nederzettingen hier en daar worden vergroot in de komende jaren.
Egypte is een probleem, omdat Netanyahoe niet weet in hoeverre hij de regering in Caïro kan vertrouwen. Egypte is bang, dat Israël militair te sterk wordt of is, en kan om die reden gaan samenwerken met Syrië; dan wordt Israël geïsoleerd.
President Moebarak heeft zich bereid verklaard, Netanyahoe te ontmoeten voor een gedachtenwisseling. Washington zou Moebarak onder druk kunnen zetten, als het laat doorschemeren, dat als Egypte Israël bedreigt, de financiële steun aan Egypte verminderd zal worden (zoals het Congress heeft voorgesteld). De Joodse lobby (achter de schermen) in Amerika kan daar ook veel aan doen….
Koning Fahd van Saoedie-Arabië zou de hele boel tot stilstand kunnen brengen als hij dat wil, samen met Syrië en Egypte. De grootste narigheid kan Binyamin Netanyahoe echter krijgen als in november Bill Clinton de verkiezingen in de VS zou winnen; de beide mannen hebben geen sympathie voor elkaar….
