Hoe houd je Israël bij elkaar?

Premier Binyamin Netanyahoe doet zijn uiterste best, de staat Israël bij elkaar te houden ondanks zure gezichten in binnen- en buitenland.
Hij laat zich niet van de wijs brengen. Hij weet, dat hij de vele beloften van de vorige (socialisti­sche) regering niet kan houden, maar hij gaat zo voorzichtig mogelijk te werk. Hij heeft geen keus, want anders komt er oorlog.

Premier Netanyahoe heeft de president in het Witte Huis duide­lijk gemaakt, dat de hoogten van Golan niet weggegeven kunnen worden; ze zijn strategisch onmisbaar voor de verdedi­ging van Israël.
De premier is bereid over andere zaken met president Assad van Syrië te spreken, als hij dat wil. Die boodschap heeft koning Hussein van Jordanië overgebracht naar Damascus. Of dat enige zin heeft, moet worden betwijfeld, maar daar wordt niet in het openbaar over gesproken.

De premier heeft met de Arabieren in Jeruzalem gepraat en hen bevolen al hun illegale kantoren daar te sluiten. Het gemeen­teraadslid Hattem Khader weigerde, maar de premier heeft de minister van binnenlandse veiligheid, Avigdor Kahalani, op­ge­dragen hem de deur uit te zetten. De Palestijnse Autori­teit heeft brutaalweg in Oost Jeruzalem een school overgeno­men (de ‘Dar El-Eitam School’) van Jordanië.
Aldus David Makovsky in ‘The Jerusalem Post’ (international edition).

Een schokkende ontdekking was ook, dat minister van defen­sie Yitzhak Mordechai, rapporteerde dat slechts drie procent van de rekruten bereid was nog voor de vrijheid van Israël te vechten. Aldus Arieh O’Sullivan. De minister bracht de rekru­ten in een daveren­de toespraak in de Tel Hashomer kazerne aan hun verstand, dat Israël omringd is door vijanden, die het land niet welgezind en tot hun tanden bewapend zijn. Bovendien zijn er telkens de aanvallen van terroristen.
Daarna kwam een rapport van 103 pagina’s van ‘Peace Watch’ op tafel, waaruit blijkt dat Jasser Arafat de hele boel blijft bedriegen. Aldus Evelyn Gordon. Arafat had in maart beloofd, dat hij de militaire afdelingen van Hamas en Islamic Jihad buiten de wet zou stellen, in zijn funktie van voorzitter van de Palestijnse Autoriteit. Hij heeft dat niet gedaan.
Er zijn in de laatste twee jaar 161 mensen vermoord door de niet-ontwapende groepen. In Gaza zijn naar schatting 40.000 wapens illegaal voorhanden. De Palestijnse politie heeft zestien keer politiek aktieve personen gevangen genomen (geen leden van Hamas of Islamic Jihad), ondervraagd en weer vrij­gelaten. Slechts een paar keer zijn aanvallen van terro­risten verijdeld. Over Israël wordt door de Arabieren nog steeds gesproken in de zin van ‘de Zionistische vijand’ en er wordt van tijd tot tijd opgeroepen tot een ‘Jihad’ (heilige oorlog) plus dreigementen voor het geval Israël faalt gevolg te geven aan Palestijnse eisen. Er worden nog steeds anti-Israël pam­fletten verspreid onder de bevolking. Dit is alle­maal in strijd met het ‘Oslo-akkoord’. Een elftal terroristen, die ieder tot twee jaar gevangenis­straf waren veroordeeld, waren enkele maanden later weer op vrije voeten.

Premier Natanyahoe heeft de pioniers toestemming gegeven te bouwen waar ze zijn, waar koning Hoessein het niet mee eens was.
De premier wordt voortdurend lastig gevallen door zijn minis­ter van buitenlandse zaken, David Levy, die hem over allerlei zaken de les wil lezen en daarom hoe langer hoe meer buiten spel wordt gezet. De premier heeft onomwonden voor de televi­sie-stations ver­klaard, dat hij, en hij alleen, bepaalt in welke richting de buitenlandse politiek moet gaan. Hij wordt hierin gesteund door de diplomaat Dr.Dore Gold.