In ‘The Aida Parker Newsletter’ is aandacht besteed aan president Nelson Mandela van Zuid-Afrika en wat hij met het land heeft gedaan.
De redactie herinnert aan de woorden van George Washington “Een regering is als vuur, een gevaarlijke dienaar en een gevreesde meester”. Dat vuur raast in Zuid-Afrika en is niet meer in de hand te houden. De positie van de goed-willende Afrikaners (de ‘conservatieven’) is zeer benard.
Toen in 1994 het ANC aan de macht kwam, erfde het een land, dat superieur was ten zuiden van de Sahara. De Marxisten hebben daar vlug een eind aan gemaakt, tot teleurstelling van iedereen (dus ook de mensen met een donkere huidskleur).
De somberste voorspellingen van destijds zijn waarheid geworden, zegt Aida Parker. De politie heeft toegegeven, dat heel Zuid-Afrika een gangster-land is geworden, waar iedereen een extreem groot risico loopt te worden beroofd, mishandeld of vermoord (politie-mensen inbegrepen) en dat in toenemende mate. De ziekenhuizen, klinieken, ambulances en sociale diensten zijn radeloos. De kosten om de boel draaiende te houden, zijn tot grote hoogte gestegen.
De regering heeft de samenleving laten verwilderen met een vrijbrief voor abortussen, pornografie, gokken (casino’s), homo-sexuelen en prostituees. Leden van het ANC zijn betrokken bij de grootscheepse handel in verdovende middelen.
De christenen worden langzamerhand verdreven uit leidinggevende posities.
De problemen stapelen zich op. Echtscheidingen, de AIDS-ziekte, ouderloze kinderen, mishandeling van kinderen, daklozen, bedelaars, mensen die honger lijden. De economie lijkt op die van Europa in 1945 zonder zicht op verbetering. De Zuid-afrikaanse munt, de Rand, wordt steeds minder waard.
De corruptie in regeringskringen neemt toe. Het peil van de productiviteit is ongeveer het laagste in de industriële wereld geworden. De werkloosheid stijgt dagelijks. Blanken worden gesmeekt, het land niet te verlaten…Maar overal worden directeuren vervangen door zwarte Afrikaners. Intellectuelen zijn het voornaamste export-artikel van Zuid-Afrika geworden.
Mandela is vriendje met alle communistische of revolutionaire leiders, die hij op de wereld kon vinden. Hij verkondigt nog, dat ‘de operatie een succes’ was, maar de patiënt is dood.
Leden van de oppositie zijn uitgenodigd te helpen, om te redden wat er te redden valt (o.a. Dr.Buthelezi uit Kwa-Zoeloe, een christen-politicus die het durft op te nemen tegen de
Als Mandela geen hand uitsteekt, zal de verbittering zo groot worden dat sommige delen van Zuid-Afrika de banden met de regering zullen verbreken en eigen, onafhankelijke staten stichten. Dan kan een toestand ontstaan zoals in Angola, Moçambique, Zimbabwe of Zambia, met politieke groepen die min of meer vanuit het buitenland worden gesteund, en dat betekent burgeroorlog.
De ontevredenheid is nagenoeg algemeen.