Volgens het monarchistische glossy magazine ‘Vorsten’ was Jack the Ripper waarschijnlijk toch prins Albert Victor, de kleinzoon van koningin Victoria (1819-1901).
Aan het eind van de 19e eeuw werden er in de verpauperde Londense wijk East End waar Whitechapel in lag, diverse lugubere moorden gepleegd op een aantal prostituees. De slachtoffers blijken niet alleen gruwelijk verminkt door snij-en steekwonden, maar sommigen zijn zo vakkundig ‘bewerkt’ dat het vermoeden rijst dat de moordenaar uitstekend op de hoogte is van de menselijke anatomie. Door diverse getuigenverklaringen wordt het vermoeden sterker en sterker dat hij uit elitaire kringen afkomstig zou zijn.
De moorden die destijds gepleegd zijn hebben aanleiding gegeven tot vele speculaties en theorieën. De daadwerkelijke moordenaar is nooit gevonden.
De moorden vonden plaats in een betrekkelijk korte tijd en waren bizar en gruwelijk. De Londense politie is niet in staat de dader op te pakken, ondanks de grote druk van de publieke opinie. Heel Londen verstart van de schrik. Mensen durven overdag de straat niet meer over.
Zelfs de Britse koningin Victoria bemoeit zich er hoogstpersoonlijk mee. Bij het hoofdbureau van politie ‘dringt ze aan op een snelle en aanvaardbare oplossing’. Aan onrust had zij geen behoefte.
Opmerkelijk is het, volgens ‘Vorsten’, dat het Britse hof zelf steeds nadrukkelijker melding begint te maken van het gaan en staan van prins Albert Victor, de oudste kleinzoon van Victoria. “Nu met steeds meer nadruk naar de hogere, zo niet hoogste kringen wordt gekeken, wil het hof vermoedelijk op voorhand elke verdachtmaking richting Albert Victor wegnemen.”
Over Albert Victor gingen moppen rond en geruchten dat hij saai en ongeïnteresseerd zou zijn. “Er wordt gefluisterd dat zijn verstandelijke vermogens door ziekte zijn aangetast, en dat hij oncontroleerbare woedeaanvallen heeft waarbij vooral vrouwen in zijn omgeving het moeten ontgelden.”
Op 30 september 1888 slaat Jack the Ripper opnieuw toe. Dit maal is het slachtoffer de 46-jarige Kate Eddowes; zij laat zich ook wel Mary Ann Kelly noemen. Haar lichaam wordt aan flarden gesneden.
“Koningin Victoria doet een persoonlijke verklaring uitgaan dat ze op de avond van de dubbele moord met haar kleinzoon dineerde. De paranoia in Londen is zo groot, dat inmiddels iedereen uit betere kringen als mogelijke dader wordt gezien. Prins Albert Victor is er slechts één op een lange lijst.”
Opmerkelijk is wel dat iedere keer als prins Albert Victor ter sprake komt als mogelijke dader, het Britse hof reageert als door een wesp gestoken.
In 1976 doet de Britse misdaadjournalist Stephan Knight in zijn boek ‘Jack the Ripper: The Final Solution’ een schokkende ontdekking “die de beschuldigende vinger toch weer naar prins Albert Victor doet wijzen. Dat de prins qua uiterlijk overeenkwam met de beschrijving die sommige getuigen van de beruchte moordenaar hadden gegeven, was al eens eerder genoemd.
En dat Albert Victor een fervent jager was, en dus wist hoe hij moest ontleden, is ook al bekend. Maar dat de prins een paar maanden voor de moorden getrouwd was en een kind kreeg: dat is absoluut nieuws! Albert Victor had eerder in 1888 de katholieke Annie Crook zwanger gemaakt. Een huwelijk was onvermijdelijk, maar een katholiek burgermeisje dat trouwt met de anglicaanse prins die ooit koning zal worden, dat zou natuurlijk een schandaal van jewelste worden. Daarom werd het huwelijk geheim gehouden, evenals het kind. Annie werd met haar dochter in een gesticht opgesloten, zodat het verhaal tenminste niet kon uitlekken. Ze kreeg een persoonlijke verpleegster en nanny voor haar dochter, die geheimhouding moest zweren. Die verpleegster was de jonge Mary Ann Kelly.
Mary Ann wist echter wat een schandaal ze kon veroorzaken door de waarheid openbaar te maken en dreigde dat ook te doen. De prins dreigde op zijn beurt, volgens de theorie van Knight, om haar te vermoorden, evenals iedereen met wie ze in contact was geweest. Mary Ann werd ontslagen als verpleegster en werkte daarna als prostituee. De prins voerde zijn dreigement alsnog uit toen Mary Ann haar mond niet bleek te houden tegen de andere prostituees. Alle vermoorde vrouwen kenden Mary Ann behalve Kate Eddowes. De moord op haar was een fout, veroorzaakt door naamsverwarring. Ze noemde zichzelf immers soms Mary Ann Kelly. Toen de moordenaar er achter kwam dat hij de verkeerde vrouw te pakken had, vermoordde hij de echte Mary Ann alsnog.
Algemeen wordt aangenomen dat de theorie van Knight meer aan de waarheid raakt dan eerdere, sensatiebeluste wilde geruchten. Deze omvatte onder meer vermoedens dat de prins syfilis had, langzaam gek werd en door de krankzinnigheid her en der vrouwen vermoordde.”
In de jaren tachtig publiceerde Stephan Knight een studie over de vrijmetselarij in Engeland. Hij kwam in zijn boek tot de conclusie dat de vrijmetselarij de rechterlijke macht, justitie en de politie bijna volledig in de greep heeft, met alle gevolgen van dien.
Zoals gewoonlijk werd het boek weggehoond en belachelijk gemaakt. Maar andere onderzoeken lieten zien dat Knight wel degelijk gelijk had, en dat zijn boek mede aanleiding is geweest tot een grootschalig onderzoek door de Britse overheid naar haar eigen medewerkers die lid waren van geheime genootschappen.
Er zijn ook theorieën dat Albert Victor misschien niet zelf de moorden heeft gepleegd, maar zijn eigen arts en lijfarts van Victoria, William Gull. De prins zou ‘slechts’ opdrachtgever zijn geweest.
Ook andere personen, al dan niet aan het hof verbonden, met een bizarre en morbide fascinatie voor seriemoorden, zijn als dader aangewezen.
Nu, 120 jaar na de geruchtmakende moorden, “heeft Buckingham Palace nooit gereageerd op de verhalen rondom de verdachtmakingen aan het adres van de prins en zal dat hoogstwaarschijnlijk ook nooit doen.” De 28-jarige Albert Victor overlijdt begin 1892 aan een longontsteking, vlak voordat hij in het huwelijk zou treden.
Vorsten: “Jack the Ripper slaat nooit meer toe. Omdat de prins dood is? Het zal wel nooit achterhaald worden.”
