In ‘The Jerusalem Post’ (international edition) staat in een hoofdartikel, dat de schrijver George Orwell misschien wel aan het Midden Oosten heeft gedacht, toen hij voorspelde, dat oorlog vrede zou worden genoemd en dat zoveel mensen dit blindelings zouden slikken. Allerlei Arabische politici zeggen al jaren lang dingen tegen de buitenlandse pers, waar ze niets van menen, of het omgekeerde bedoelen.
Uit een rapport van ‘Flame’ (USA) en een vraaggesprek van David Makovsky (gepubliceerd in ‘The Jerusalem Post’) blijkt, dat premier Binyamin Netanyahoe van Israël vasthoudt aan twee eisen t.a.v. de Arabieren: Wederkerigheid en veiligheid.
m.a.w.: Er moet een eind komen aan de eenzijdigheid van het z.g. ‘vredes-proces’ waarin de staat Israël alsmaar moet geven en daar niets voor terugkrijgt.
Premier Binyamin Netanyahoe doet zijn uiterste best, de staat Israël bij elkaar te houden ondanks zure gezichten in binnen- en buitenland.
Hij laat zich niet van de wijs brengen. Hij weet, dat hij de vele beloften van de vorige (socialistische) regering niet kan houden, maar hij gaat zo voorzichtig mogelijk te werk. Hij heeft geen keus, want anders komt er oorlog.
Binyamin Netanyahoe heeft geen gemakkelijk baantje, als eerste minister van de staat Israël.
Hij riep de inwoners van zijn land op tot eensgezindheid, afschaffing van onderling politiek en religieus gekibbel, maar het antwoord kwam uit duizenden kelen van over de grenzen;
In de ogen van alle moslims is hij hun vijand. Hij laat zich niet door hen plukken en zijn land uit elkaar trekken, zoals dat onder een socialistische regering mogelijk was. Dat zit de Arabieren niet lekker.
Het is duidelijk, dat het persbureau van de Verenigde Naties onjuiste inlichtingen aan de pers verstrekte, tijdens de gevechten in de Libanon.
Verzwegen werd, dat Libanon had uitgelokt dat het leger van Israël ging terugschieten. Zoals Moshe Zak, David Rudge en Hillel Kuttler in ‘The Jerusalem Post’ (international edition) uitleggen. De ‘Hezbollah’ had Israël dag en nacht gebombardeerd met Russische Katyusha raketten. De regering in Jeruzalem probeerde tervergeefs met diplomatieke middelen de vijand tot rede te brengen.
De V.N. verklaring, dat er niemand op Israël had geschoten, was vals.
