door Het KNP | aug 26, 2020 | Corona
De gemeente Amsterdam heeft ‘vanwege corona’ als eerste stad in Nederland speciale sensoren ingezet om de drukte van mensen op bepaalde plekken te meten.Sensoren hangen sinds eind april bij vijf ingangen van het Vondelpark en op de Albert Cuypmarkt. Op de Wallen en bij het centraal station hangen telcamera’s en op de Nieuwmarkt een 3d-sensor. Als het nodig is, grijpt Amsterdam in om mensen op 1,5 meter van elkaar te houden.Dit meldt de site www.ninefornews.nl. (meer…)
door Het KNP | jul 6, 2020 | Internationale drugs- en wapenhandel
In 2019 bedroegen de totale wereldwijde militaire uitgaven 1917 miljard dollar. Dat is een stijging van 3,6% in vergelijking met 2018, de grootste jaarlijkse toename sinds 2010. Nooit eerder gaf de wereld zoveel uit. 2018 was ook al een recordjaar.
Dat meldt de Belgische nieuwsportal: dewereldmorgen.be
Elk jaar publiceert het Stockholm International Peace Research Institute (SIPRI) de data van de wereldwijde militaire uitgaven. Volgens SIPRI zijn slechts vijf landen samen goed voor 62% van de totale militaire uitgaven. Het gaat om de Verenigde Staten, China, India, Rusland en Saoedi-Arabië. Het is de eerste keer dat er zich twee Aziatische landen in de top drie bevinden.
Gemiddeld geven alle landen samen 2,2% van hun bruto binnenlands product (BBP) uit aan hun militaire apparaten wat gelijk staat aan 249 dollar per persoon. Vorig jaar bedroeg het gemiddeld jaarlijkse inkomen in Zuid-Soedan, het armste land ter wereld, 303 dollar.
In Afghanistan, het op negen na armste land dat al decennia door oorlog wordt geteisterd, was het gemiddeld inkomen 544 dollar, dus slechts iets meer dan het dubbele van wat de wereld per capita besteedt aan militaire uitgaven. Of nog: tien procent van de wereldbevolking (734 miljoen mensen) moet rondkomen met minder dan 1,9 dollar per dag.
Volgens de Wereldbank zal de huidige Covid-crisis er bovendien voor zorgen dat de extreme armoede sterk zal stijgen. Het is niet duidelijk of die ook een impact zal hebben op de militaire uitgaven in 2020.
De militaire uitgaven van de Verenigde Staten stegen met 5,3% naar een totaal van 732 miljard dollar! Het land is hiermee verantwoordelijk voor meer dan een derde (38%) van de wereldwijde militaire uitgaven. Washington besteedt 3,4% van zijn BBP aan het militaire apparaat, wat verhoudingsgewijs nog altijd minder is dan in 2010 (4,9%).
De militaire bestedingen van China stegen naar 261 miljard dollar, een groei van 5,1% ten opzichte van 2018. Ze komen overeen met 1,9% van het BBP – hetzelfde percentage als in 2018.
Met 71,1 miljard dollar -een groei van 6,8% ten opzichte van 2018- stijgt India een plaats in de lijst van landen met de grootste militaire uitgaven. De drijvende kracht achter die toename is de rivaliteit met Pakistan en China.
Rusland volgt met 65,1 miljard dollar (3,9% van het BBP), een stijging van 4,5% in vergelijking met het jaar ervoor.
Saoedi-Arabië sluit de top vijf af met 61,9 miljard dollar, wat wel een forse daling is in vergelijking met 2018 (- 16%). De daling van de Saoedische militaire uitgaven komt enigszins onverwachts omdat het land nog altijd zwaar betrokken is bij de oorlog in Jemen en sinds de drone-aanval op zijn olie-installaties zijn de spanningen met Iran nog toegenomen.
NAVO vertegenwoordigt 54% van wereldwijde militaire uitgaven. Met 49,3 miljard dollar is Duitsland het land in de top tien dat in 2019 de grootste stijging van zijn militaire uitgaven liet optekenen (+10%). De militaire uitgaven van de twee andere Europese landen in de top tien, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk, bleven relatief stabiel met respectievelijk 50,1 en 48,7 miljard dollar.
Japan (47,6 miljard dollar) en Zuid-Korea (43,9 miljard dollar) sluiten de top tien af.
Brazilië volgt op plaats 11 en is met 26,9 miljard dollar goed voor meer dan de helft van alle Zuid-Amerikaanse militaire uitgaven.
Israël staat op plaats 15 met 20,5 miljard dollar (+30% in vergelijking met 2010) of 5,3% van het BBP. Nederland is twee plaatsen gestegen en prijkt op plaats 19 met 12,1 miljard dollar, wat maar liefst 12% meer is dan in 2018.
De sterkste stijgers in Centraal-Europa zijn Bulgarije (+127%) en Roemenië (+17%). België bevindt zich op plaats 39 met 4,8 miljard dollar, een stijging met 3,4%. Binnen de NAVO staat ons land op de dertiende plaats wat militaire uitgaven betreft.
Alle 29 NAVO-lidstaten gaven vorig jaar 1035 miljard dollar uit aan defensie of 54% van het wereldtotaal. Dat is 72 miljard dollar meer dan in 2018.
In 2014 verbonden alle NAVO-lidstaten zich ertoe om hun militaire uitgaven naar 2% van hun BBP te laten stijgen tegen 2024. Volgens NAVO-secretaris-generaal Stoltenberg zullen de militaire uitgaven van de NAVO-lidstaten jaarlijks opgeteld 400 miljard dollar meer bedragen in 2024 in vergelijking met 2016.
Vraag is wat de impact van de Corona-crisis en de daling van de olieprijs zal zijn op de militaire uitgaven dit jaar.
Meer informatie over internationale wapendeals: deagel.com
door Het KNP | mei 10, 2020 | Controle op burgers, Farmaceutica
Tijdens de huidige corona-plandemie promoot Bill Gates verplichte vaccinaties en een vaccinatiepaspoort. Nu wederom twee Kennedy’s gedood zijn, spreekt Robert F. Kennedy Jr. zich uit over Bill Gates’ ware agenda. Uit alles blijkt dat Gates vaccinaties vooral ziet als instrument om de populatie te verminderen.Dat meldt Ella Star op haar site www.ellaster.nl
De Kennedy-familie kent vele tragedies en is meermalen getroffen door politieke moorden en mysterieuze ongelukken. Vooral wanneer men politieke ambities heeft, lijken deze familieleden hun leven niet veilig te zijn. Zo werd in 1963 de Amerikaanse president John F. Kennedy vermoord en in 1968 zijn broer Robert F. Kennedy, destijds presidentskandidaat. In 1999 vond John F. Kennedy Jr. (de zoon van de vermoorde president) samen met zijn vrouw Carolyn Bessette de dood in een mysterieus vliegtuigongeluk. (meer…)
door Het KNP | nov 18, 2019 | Controle op burgers, Nationale staten
Als het aan de regering in Servië ligt, wordt binnenkort iedere burger realtime in de gaten gehouden door slimme surveillancecamera’s met gezichtsherkenning.
Begin dit jaar kondigde het ministerie van Binnenlandse Zaken aan dat het de komende twee jaar 1000 camera’s op 800 locaties in de hoofdstad Belgrado wil plaatsen. De camera’s hebben de mogelijkheid gezichten en nummerplaten te herkennen. De regering is voor dit project – onder de naam Safe City Solutions – in zee gegaan met het Chinese bedrijf Huawei. Weinig Serviërs weten echter dat Safe City Solutions eigenlijk al eerder van start is gegaan. Op de website van Huawei stond tot voor kort te lezen dat de eerste honderd camera’s, op zestig locaties in Belgrado, een jaar geleden al geplaatst werden.
Privacy-experts waarschuwen ondertussen voor de risico’s van gezichtsherkenning en vragen de Servische overheid om opheldering, tot nu toe zonder succes. De Share Foundation, de belangrijkste waakhond voor databescherming in Servië, drukte als eerste haar bezorgdheid uit. “Hoe meer data iemand van je heeft, hoe meer macht diegene over je heeft. Zulke camera’s en software kunnen ieder individu in de gaten houden, volgen, en zelfs toekomstig gedrag voorspellen. Dat maakt inbreuk op je privacy en kan zeer gevaarlijk zijn als de data in de verkeerde handen terechtkomen.” De Share Foundation wijst er ook op de risico’s in landen met autoritaire regimes, zoals Servië, nog groter zijn. “Autoriteiten krijgen dan nog meer grip op de burgers, die machteloos zijn en er niks tegen kunnen doen.”
Ook Radomir Lazovic van de protestbeweging Ne Davimo Beograd (Laat Belgrado Niet Verdrinken) vreest dat zo’n camerasysteem tegen politieke tegenstanders zal worden ingezet. “Wij worden nu al gevolgd, onze telefoons worden afgeluisterd, we worden in pro-regeringsmedia neergezet als vijanden van de staat. Mensen zullen zich niet meer vrij voelen om de straat op te gaan om ergens tegen te demonstreren, als ze weten dat ze worden gefilmd.”
Overgenomen van: datapanik.org
door Het KNP | okt 25, 2019 | Geen categorie
Interview met Els van Diggele: ‘Ik concludeerde dat er een eeuw van stagnatie, vernietiging en een machtsstrijd was die over de rug van de gewone Palestijnse Arabieren wordt uitgevochten”
“Mijn eerste boek, ‘Een volk dat alleen woont’, verscheen in 2000 waarin de interne conflicten in Israël met betrekking tot de identiteit van de staat wordt besproken. Ik publiceerde in 2007 mijn volgende boek, ‘Heilige ruzies, christenen in Israël’, dat gaat over de verdeeldheid tussen christenen in Israël”.
Els van Diggele werd geboren in 1967 in het Nederlandse dorp Warmond. Na haar geschiedenisstudies aan de Universiteit in Leiden, volgde ze een postdoctorale cursus journalistiek aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam.
“Ik wilde een trilogie schrijven over de Palestijnse Arabieren. Ik woonde een tijdje in de gebieden van de Palestijnse Autoriteit, zorgvuldig op zoek naar mensen die de waarheid durfden te vertellen. Anders zou ik alleen maar horen: ‘Alles is in orde. De Israëlische bezetting is het probleem’”.
“Mijn eerste inzicht kwam toen een Palestijnse Arabier me vroeg: ‘Schrijf je over onze bezetting? We zijn bezet door onze leiders. De Palestijnse bezetting begint in onze familie met onze vader en ooms. Vervolgens worden we bezet door onze baas en onze leiders. Het individu bestaat niet’. Hij voegde eraan toe: ‘Dat is ons werkelijke en grootste probleem en verklaart de stagnatie van onze samenleving’”.
“Ik heb een jaar binnen de gebieden van de Palestijnse Autoriteit gewoond. Ik heb me niet geregistreerd als journalist bij de autoriteiten. Ik werd op geen enkele manier door de autoriteiten gehinderd, hoewel er mensen waren die me ervan verdachten een spion te zijn. In Gaza heb ik ook geen hinder ondervonden. Interviewen was er zelfs gemakkelijker dan in Judea of Samaria. In Gaza zijn mensen angstig en de samenleving is erg hiërarchisch. Toch waren de mensen meer open, misschien omdat ze armer en wanhopiger zijn. Het werd me duidelijk dat er geen historische eenheid bestaat tussen Judea/Samaria en de Gazastrook. Het is alsof je in verschillende werelden leeft”.
“De enige hindernis die ik tegenkwam was bij de Nablus-universiteit in Samaria. Ik vroeg de studenten naar een moord, gepleegd in 2007. Ik wilde weten wat er was gebeurd en waar het plaats had gevonden. Sommige mensen reageerden met: ‘Welke moord? Ik weet er niets van’. Dit antwoord is kenmerkend voor een cultuur van angst die vaak resulteert in het ontkennen van feiten. Een tweede keer ging ik er samen met een Palestijnse vrouw naar toe, die daar gestudeerd had. Ik moest bij de directie van de universiteit komen die me de toegang verbood”.
“Kijkend door de lens van de geschiedenis naar de Palestijns-Arabische samenleving, concludeerde ik dat er een eeuw van stagnatie, vernietiging en een machtsstrijd was die over de rug van de gewone Palestijnen wordt uitgevochten. Niemand heeft hen iets gevraagd. Deze houding loopt als een rode draad door de Palestijnse Arabische samenleving. Een goed voorbeeld is het verdrijven van de voormalige PA premier, Salam Fayyad. Ik sprak met deze gematigde man en ook met leidinggevenden van Hamas. De gematigde stem heeft geen kans van slagen in de Palestijnse samenleving”.
“Het beeld dat ik heb verkregen uit gesprekken met meewerkende Palestijnen verschilt sterk, van wat ons de afgelopen vijftig jaar is verteld door de NOS en de bekende Nederlandse kranten. Dat achterhaalde beeld vertelt ons, dat de Palestijnse Arabieren machteloze slachtoffers zijn van de Israëlische bezetting die vijftig jaar heeft geduurd”.
“Het nieuwe beeld waarmee ik de situatie begon te begrijpen, was tegenovergesteld aan het beeld dat ik normaal gesproken had, voordat ik aan mijn onderzoek begon. Het was een schokkende maar interessante ontdekking. Ik besefte dat Nederland (nog) niet rijp is voor dit nieuwe inzicht”.
“Ik begon deze situatie langzaam te bevatten. Veel Nederlanders zijn emotioneel betrokken bij de Palestijnse Arabieren. Ze geloven dat ze in een kansarme samenleving leven die men niet mag bekritiseren. Journalisten en deskundigen zijn allebei zo emotioneel betrokken dat ze hun beroep niet langer correct uitoefenen. Veel journalisten zijn onderdeel geworden van hetgeen ze verslaan. Feiten zijn dus niet langer relevant. Dit is het resultaat van vijftig jaar eenzijdige rapportage in West-Europa”.
“Mijn boek uit 2017 over de Palestijnen heeft dan ook als titel: ‘We haten elkaar meer dan de Joden’. Mensen in Nederland zeiden tegen me: ‘U had dit boek niet mogen schrijven. U weet van de bezetting. Alles komt voort uit de koloniale overheersing. De Palestijnse Arabieren zijn nooit in staat geweest om hun eigen regering te vormen omdat ze werden geregeerd door buitenlanders’”.
“Ik antwoordde: de benauwende verdeeldheid onder de Palestijnen houdt al een eeuw aan. Je kunt Engeland of Israël daar niet de schuld van geven”.
“Het is raar dat ik in Nederland met niemand op een serieuze, goed onderbouwde en rationele manier kan praten over mijn boek. Mensen begrijpen de aard van het Midden-Oosten niet. Wapens zijn overal aanwezig in de Palestijns-Arabische samenleving”.
“Fayyad wilde een ordelijke staat creëren door samen te werken met Israël. Hij zei: ‘Een staat is niet alleen ons recht, maar ook onze plicht. We hebben wet en orde nodig, ontwapening en een strijd tegen corruptie’. De Palestijnen wilden dit niet. Ze gaven de voorkeur aan verzet. Abbas werkte Fayyad eruit”.
Bron: Arutz Sheva, Dr. Manfred Gerstenfeld, 7 december 2018
Overgenomen van: radioisrael.nl
Het betreffende boek is inmiddels te verkrijgen
