‘De welvaart van een land is nauw gerelateerd aan het gemiddelde intelligentie quotiënt (IQ) van zijn bevolking’.
Een onderzoek dat de afgelopen jaren in 60 landen is gehouden, laat een duidelijke correlatie zien tussen het Bruto Nationaal Product (BNP) en een objectieve meting van de gemiddelde verstandelijke vermogens van de inwoners van dat land.
James Hatfield, een Amerikaans journalist, schetst in zijn boek ‘Fortunate Son – George W. Bush and the Making of an American President’, een onthullend beeld van drie generaties Bush.
De politieke kliek die onder leiding van Bush het machtigste land ter wereld bestuurt, karakteriseert Hatfield als een kapitalistische oligarchie, die vier principes nastreeft: de totale liberalisering van de handel, liberalisering van de kapitaal-, goederen- en dienstverleningsstromen, vergaande privatisering, deregulering en flexibilisering van alle sociale betrekkingen in het openbare leven, in het bijzonder in de arbeidsrelaties. Bush krijgt hierbij ongelimiteerde steun van de Wereldhandelsorganisatie, het IMF en de Wereldbank.
Vroeger heetten ze huurlingenlegers. Nu worden ze Private Military Companies genoemd (PMC). Het aantal PMC’s neemt sterk toe en ze worden in toenemende mate ingezet in steeds meer landen ter wereld. Daardoor wordt het geweldsmonopolie van de staat, dat gewoonlijk gehanteerd wordt door het reguliere leger, langzamerhand ondermijnd.
In een rapport van het International Consortium of Investigative Journalists dat onlangs is uitgegeven door het Amerikaanse Center for Public Integrity, wordt de verwachting uitgesproken dat de inzet van PMC’s de komende jaren verder zal toenemen.
“De oliebusiness is het laatste maar ook machtigste imperium. Een stille dictatuur noemt men haar weleens, die praktisch het totale energiegebeuren beheerst en dus machtiger is dan iedere politieke macht. De oliebaronnen treden zelden voor het voetlicht. Ze regeren en opereren in de schemering, met een onvoorstelbare autoriteit en een grote informatieve terughoudendheid”.
Dat is de mening van Godfried Jaeken, schrijver van het boek “Big Oil-van Bagdad tot de Noordzee”.
